''Και οι 7 ήταν υπέροχες;''

  Όταν είδα πρώτη φορά αυτό το παιχνιδάκι με τις αναρτήσεις δεν μου πέρασε από το μυαλό να το παίξω κι εγώ. Αν έχετε προσέξει δεν έχω μπει και ποτέ στη διαδικασία να δώσω βραβεία παρόλο που τα δέχομαι με χαρά. Ο λόγος είναι πως δεν θέλω να ξεχωρίσω ή να διαλέξω είτε πρόκειται για φιλικά blog είτε για αναρτήσεις. Πιστεύω πως όλα έχουν την αξία και τη σημασία τους. Θα ήμουν φοβερά αναποφάσιστη και θα περνούσα πολλές ώρες στην προσπάθειά μου να επιλέξω. 

  Μετά όμως από την πρόταση της φίλης Ρένας και επειδή βρήκα αρκετό χρόνο σήμερα (ξύπνησα πολύ νωρίς!),  μου μπήκε η ιδέα να το προσπαθήσω και διαπίστωσα στην πορεία πως είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναδώ και να θυμηθώ όλα αυτά που έχω καταγράψει αυτούς τους μήνες. Πίστευα πως επειδή το blog μου είναι σχετικά καινούριο δεν θα είχε και πολύ ενδιαφέρον. Όμως πρόσεξα πως πολλοί δεν έχουν δει τις πρώτες αναρτήσεις μου γιατί ήρθαν πολύ αργότερα και πως ακόμη κι εγώ είχα ξεχάσει κάποιες λεπτομέρειες και μου ήταν χρήσιμο να τις ξαναδώ. 

  Δείτε τι συμπεράσματα έβγαλα μετά από αυτό το flash back:

1) Η πιο όμορφη ανάρτηση (εντελώς υποκειμενικά τα κριτήρια):

 ΄΄Τα χρόνια της αθωότητας''                                                        

  Υπάρχουν δύο λόγοι που επέλεξα αυτή την ανάρτηση. Ο πρώτος είναι προσωπικός και χαζός (βλέπετε: μαμά, χαζομαμά, μοναχογιός, κλπ), ο δεύτερος, πιο ουσιαστικός, γιατί πιστεύω πως πέτυχα με την σταδιακή φωτογράφηση να δώσω κίνηση και ζωντάνια στην εικόνα αλλά και να δείξω την δύναμη της ζωγραφικής που δίνει ζωή σε μονόχρωμες , άψυχες επιφάνειες!

2) Η πιο δημοφιλής ανάρτηση:

''Ζωγραφική με λάδι σε καμβά''

  Εδώ δεν είχα κάτι να σκεφθώ, είναι απλά νούμερα. Είναι μακράν η πρώτη σε επισκέψεις ανάρτηση. Το ενδιαφέρον για την κλασσική ελαιογραφία είναι μεγάλο. Να σημειώσω πως παρόλο που είναι από τις πρώτες μου αναρτήσεις, κάθε μήνα είναι πρώτη στα στατιστικά!!!

3) Η πιο χρήσιμη ανάρτηση:

'' Έχω και ρόδες...''

  Συνηθίζω να δίνω πληροφορίες σχετικά με τα υλικά που χρησιμοποιώ σε κάθε ανάρτησή μου αλλά σ'αυτήν είδα πως δείξατε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Θεωρώ πως αυτή ήταν πιο χρήσιμη για τους φίλους blogger μιας και οι κατασκευές που παρουσιάζονται με οδηγίες είναι πρώτες στην προτίμησή σας.

  Να συμπληρώσω με την ευκαιρία πως το κοινό στα ''καλλιτεχνικά'' blog είναι δύο κατηγοριών, αυτό των φίλων που  έχουν παρόμοιες ασχολίες κι ενδιαφέρονται για οδηγίες και ιδέες, κι αυτό των ανθρώπων που ψάχνουν απλά να βρουν πράγματα που τους αρέσουν. Γι'αυτό και η πρώτη στην προτίμηση ανάρτηση με τις ελαιογραφίες δεν έχει πολλά σχόλια (σχόλια αφήνουν συνήθως οι blogger) αλλά το κοινό που την επισκέφθηκε ήταν μεγάλο. 

Συνεχίζουμε...

4) Η ανάρτηση που με έκανε περήφανη:

''Η ελιά μας, ταξιδεύει!''

  Εδώ έχω να πω πολλά. Αυτός ο πίνακας στάλθηκε σε έναν διαγωνισμό στην Αγγλία. Το θέμα το διάλεξα έχοντας στο νου μου την Ελλάδα μας που τόσο έχει κακοποιηθεί στο εξωτερικό τελευταία.

  Αυτό που μου έδωσε μεγάλη χαρά ήταν η συμπαράσταση όλων σας, οι ευχές και τα καλά σας λόγια. 'Ήταν εκπληκτικό το πόσο θερμά το υποστηρίξατε σαν να ήταν δικό σας! Κι όταν δεν διακρίθηκε, ακόμη περισσότερο με εμψυχώσατε και με κάνατε να νιώθω νικήτρια. 

  Λέω συνεχώς πως τα βραβεία πρέπει να είναι το κίνητρο κι όχι ο μοναδικός σκοπός όταν συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς. Επίσης δεν θέλω όταν δεν κερδίζω να αρχίζει η συζήτηση περί αδικιών και στημένων. Δικό μας κουσούρι είναι κι αυτό, Ελληνικό. Καιρός να απαλλαγούμε από μερικά γιατί έχουμε μαζέψει πολλά!!!

5) Η πιο αμφιλεγόμενη ανάρτηση:

''Αντίγραφα έργων διάσημων ζωγράφων''

  Αμφιλεγόμενη όχι ως ανάρτηση αλλά ως προς το ίδιο το θέμα της. Όταν αντιγράφεις το έργο ενός άλλου ζωγράφου δημιουργείς ή όχι; Πολύ θεωρούν πως όσοι το κάνουν δεν είναι ζωγράφοι αλλά απλά αντιγραφείς. Προσωπικά πιστεύω πως μπορούν να βγουν αριστουργήματα από αυτή τη διαδικασία και πως ο κάθε καλλιτέχνης βάζει την ψυχή του σε ό,τι κάνει, πράγμα που του δίνει μοναδική αξία.

6) Η ανάρτηση που δεν της δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή:

''Δωμάτιο στη Μονεμβασιά''

  Εδώ είναι μια ανάρτηση που δεν είχε αρκετά σχόλια ίσως γιατί δεν είχε αποκτήσει φίλους ακόμη το blog μου. Στην πορεία όμως δέχτηκε και δέχεται πολλές επισκέψεις γιατί πολλοί ψάχνουν στο διαδύκτιο για τοιχογραφίες και τεχνοτροπίες. Δεν θεωρώ πάντως, την ποσότητα των σχολίων ενδεικτική για την αξία του θέματος. Περισσότερο το περιεχόμενο  έχει σημασία. Πολλές φορές κι εγώ βλέπω πράγματα που μου αρέσουν αλλά δεν αφήνω κάποιο σχόλιο λόγο χρόνου ή γιατί με έχουν καλύψει οι προηγούμενοι και δεν έχω κάτι ουσιαστικό να πω.

7) Η ανάρτηση που με ξάφνιασε με την επιτυχία της:

''Νέα εποχή για τα χρωματιστά μολύβια''

  Αυτή η αγαπημένη ανάρτηση έγινε τον Μάιο, όταν οι φίλοι του blog ήταν ελάχιστοι. Τα σχόλια όμως ήταν αρκετά και πολύ όμορφα. Πραγματικά μου έκανε εντύπωση πως όλοι σχεδόν οι τότε φίλοι έγραψαν κάτι. Βέβαια συνετέλεσε και το μουτράκι της Αναστασίας που ως τσαχπίνικο και παιχνιδιάρικο δεν άφησε ασυγκίνητο κανέναν!!!

  Εδώ τελειώνει το παιχνίδι των αναρτήσεων. Όποιος συνεχίσει μετά από μένα καλό κουράγιο γιατί θέλει αρκετή ώρα και ψάξιμο. Τελικά νομίζω πως είχε ενδιαφέρον. Αν αντέξατε να τα δείτε και να τα διαβάσατε όλα  περιμένω την γνώμη σας...