Καιρό έχουμε να τα πούμε. Λίγο τα ταξίδια στη συμπρωτεύουσα, λίγο οι δουλειές και τα τρεξίματα, βάλε και μια κακοκεφιά χωρίς λόγο, έτσι για να μας βρίσκεται... Όχι πως δεν υπάρχουν λόγοι... ουυυυυ, αν θέλεις σου αραδιάζω καμιά χιλιάδα... χαχα... εννοώ όχι κάτι σοβαρό. Λίγο το'να, λίγο τ'άλλο, κάτι τα γενικά, κάτι των τριγύρω... πολύ θέλει ο άνθρωπος, έπεσα κι εγώ. Δεν έχω σκοπό, βέβαια, να μείνω πολύ εδώ κάτω... ήδη χοροπηδάω και προσπαθώ να σκαρφαλώσω. Δεν ξέρω αν συμβαίνει σε σας, αλλά έχω ν'ακούσω καλό νέο από τότε που υπήρχαν καλά νέα... θυμάστε; Τότε, τον καιρό εκείνο... Κοίτα ποιος μιλάει, θα λέτε τώρα, η Μις Αισιοδοξία, που τόσο καιρό μας έχει πρήξει να χαμογελάμε κι όλα είναι ωραία... μπλα μπλα... Οκ... πάσο... break κάνω. Θα σας τα ξαναπώ σύντομα, ίσως και μέχρι το τέλος τούτης της ανάρτησης... Λάλησε η ζωγράφος από την πολλή ξυλομπογιά. Ήρθε το ξύσμα και βούλωσε τα πάντα... χαχαχα. Τι να κάνω που ό,τι και να γίνετε, ο κόσμος να καίγεται γύρ...
Μια σελίδα για τη ζωγραφική και τη δημιουργία