πνοές τέχνης - Μαρία Βιλλιώτη

Ο πανδαμάτωρ χρόνος  Να μιλήσουμε λίγο για τον ''χρόνο''; Ο χρόνος κανονικά δεν υπάρχει. Οι άνθρωποι τον επινόησαν κι αρχίζοντας να τον μετρούν, μαζί ήρθε και το άγχος στη ζωή τους!  Όσο πιο νέος είσαι τόσο πιο αργά κυλά... Μεγαλώνοντας έχεις την αίσθηση πως περνά πολύ πιο γρήγορα. Πότε ήσουν παιδί, πότε βρέθηκες να κυνηγάς τα δικά σου ανθρωπάκια... πότε μεγάλωσαν και δεν ξέρεις που βρίσκονται... Εγώ είμαι στο μεσαίο στάδιο ακόμη... με χρονοκαθυστέρηση...χαχα...    Όλο και πιο συχνά με πιάνω να θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί. Πως αντιδρούσα, τι μου άρεσε, πως ένιωθα... κι ενώ η μνήμη ασθενεί σ' ό,τι αφορά το κοντινό παρελθόν, αυτά τα πρώτα χρόνια είναι πιο έντονα χαραγμένα στο νου και την καρδιά. Οι μνήμες μου όλο και πιο ξεκάθαρες, οι εικόνες δε, έντονες κι απίστευτα χρωματιστές!    Το μόνο μου παράπονο είναι πως έχω ελάχιστες φωτογραφίες από την παιδική μου ηλικία...(βλέπετε ο Μάκης δεν μας καταδεχόταν όλες...), διότι, λέει η μαμά, στα δικά μου χρ...

 Κάθε χρόνο η ένωση ζωγράφων με χρωματιστά μολύβια της Αγγλίας ( UKCPS ), διοργανώνει μια διεθνή έκθεση. Για φέτος είναι αυτή: 11th Annual International Open Exhibition  Sponsored by Derwent 6th October-25 November 2012 Nuneaton Art Gallery  Πέρυσι, θα θυμάστε κάποιοι, είχα στείλει δύο έργα μου . Φέτος έχω κάνει αίτηση για τέσσερα. Προς το τέλος του Αυγούστου θα ξέρω εάν έχουν εγκριθεί όλα ή κάποια. Και τα τέσσερα έχουν θέμα το ''παιδί''. Σήμερα θα σας δείξω ένα από αυτά. Το μοντέλο γνωστό...  Χρωματιστά μολύβια σε χαρτί bristol      Στην Αγγλία έχω κάνει αρκετές προσπάθειες τα τελευταία δύο χρόνια, όχι γιατί έχω κάποιον ιδιαίτερο δεσμό με την χώρα αλλά πρώτον λόγω της γλώσσας (είναι πολύ δύσκολο να παλεύεις με μια γλώσσα που δεν γνωρίζεις καθόλου...οπότε αρκετές χώρες που μ'ενδιέφεραν προς το παρόν βρίσκονται εκτός των στόχων μου) και δεύτερον γιατί εκεί γίνονται πολλές εκθέσεις, πολλοί διαγωνισμοί... εκεί είναι επίσης ...

  Ένα από τα αγαπημένα μου θέματα στη ζωγραφική, όπως θα 'χετε καταλάβει,  είναι τα παιδιά. Αυτές οι αθώες φατσούλες που μπορεί να κοιτάζουν το πιο απλό πράγμα με απορία, που χαμογελούν αυθόρμητα κι αληθινά, που κάνουν γκριμάτσες απίστευτες, που τα μάτια τους είναι ο κόσμος όλος.  Εκτός από το δικό μου ''τερατάκι'', που δεν θα βαρεθώ ποτέ να ζωγραφίζω, υπάρχουν πολλά ''καθαρματάκια'' που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Βέβαια χωρίς να μου το επιτρέψουν οι γονείς τους ή και τα ίδια, εάν είναι στην κατάλληλη ηλικία, δεν προχωρώ. Τούτη τη φορά βρήκα κατευθείαν το ''παιδί'' και ζήτησα την άδεια... η οποία  και μου δόθηκε αμέσως, προς μεγάλη μου χαρά.    Για τους περισσότερους από σας είναι γνωστό το μοντέλο μου... Είναι μια ''Κυρία'' της γειτονιάς μας που όλοι αγαπάμε κι εγώ ακόμη περισσότερο απ'όταν τη γνώρισα. Δεν είναι από τους ανθρώπους που τους αρέσουν οι φιλοφρονήσεις και τα συναφή... γι'αυτό και περισ...