πνοές τέχνης - Μαρία Βιλλιώτη

  Πάει καιρός απ'όταν κάλεσα την τάξη για μάθημα. Είχα πει όμως πως μάθημα θα γίνεται όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες. Και γι'αρκετούς μήνες δεν ευνόησαν οι καταστάσεις. Όχι πως τώρα υπάρχει ελεύθερος χρόνος, αλλά κάτι τα πλιζζζζ της Ρούλας, κάτι τα παραπονάκια δεξιά κι αριστερά, κάτι μια φίλη στην αλλοδαπή που ερωτεύτηκε τη ζωγραφική κεραυνοβόλα... ε, δεν είμαι κι από πέτρα!   Περνάω στην ουσία και στο θέμα μας...  Σήμερα θα μιλήσουμε... (αθάνατη Νικολαΐδου...χαχα... όποιος τη θυμάται έχει περάσει τα 40 στάνταρ)... για τον Κάνναβο (οποιοδήποτε συσχετισμός με παρόμοιες λέξεις, είναι λανθασμένος). Σίγουρα στους περισσότερους είναι γνωστός και δεν θα εντυπωσιαστούν. Πρώτη φορά τον κάναμε στα καλλιτεχνικά στο σχολείο. Κάποιοι όμως ίσως δεν έτυχε ν'ακούσουν κάτι σχετικό ή πολύ απλά, το'χουν ξεχάσει.    Με τον Κάνναβο, λοιπόν, μπορούμε να μεταφέρουμε, να μεγεθύνουμε ή να μικρύνουμε μια εικόνα και σε όποια διάσταση επιθυμούμε, με ακρίβεια. Για να πάρουμε τ...

  Σήμερα έκανα μια βόλτα γύρω από την Ακρόπολη... όχι γύρω γύρω κυριολεκτικά... στην ευρύτερη περιοχή εννοώ. Εκεί κοντά στο Μουσείο και στα πέριξ.    Γενικώς ήμουν κακόκεφη αλλά θες λίγο που πήγα κι αγόρασα μερικά χαρτιά για τη ζωγραφική μου (πολλά ήθελα... αλλά κρατήθηκα), θες μια βολτούλα από το μελίσσι, θες ένας μικρός περίπατος στα καλλιτεχνικά μαγαζιά της περιοχής... κάπως λίγο έσκασε το χειλάκι. Αλλάζει πραγματικά η διάθεσή σου σε τόσο όμορφα μέρη!    Πριν λίγα χρόνια περπατώντας στο Κουκάκι, είχα πάθει μεγάλη συμφορά. Όλα τα μαγαζιά κλειστά! Στη σειρά ''ενοικιάζεται'' και μια ερημιά απίστευτη. Ήρθε όμως το Μουσείο της Ακρόπολη και το Μετρό φυσικά, και ξανάδωσαν ζωή στην περιοχή. Πραγματικά άρχισε ν'ανθίζει και πάλι.   Μπορεί το Θησείο να'χει άλλη χάρη, αλλά και το διπλανό Κουκάκι, παρ'όλες τις άχαρες πολυκατοικίες, έχει τη γοητεία του. Τώρα μ'όλες αυτές τις γκαλερί, τα καλλιτεχνικά μαγαζάκια και τα όμορφα καφέ, έχει πραγματικά πά...

Μπορεί η εποχή των σταφυλιών να πέρασε... Χρωματιστά μολύβια σε χαρτί pastel   οι φράουλες ν'αργούν... χρωματιστά μολύβια σε χαρτί bristol smooth αλλά τα κρεμμύδια... χρωματιστά μολύβια σε χαρτί bristol plate ... είναι εδώ όλο τον χρόνο... να μας προστατεύουν από τις ιώσεις (Άσχετο...το ξέρετε πως αν βάλετε ένα κομμένο κρεμμύδι στον χώρο, συγκεντρώνει ό,τι ιό κυκλοφορεί;).    Τρεις πίνακες botanical, όπως συνηθίζεται να αποκαλούνται όλα αυτά τα θέματα ''φυσικής ιστορίας'' που λέω εγώ... Άσχετο Νο 2...θυμάστε πιτσιρίκια που μαζεύαμε φύλλα και τα πατικώναμε στο φυτολόγιο; Το κάνουν ακόμη; Δεν έχω ιδέα!    Κάθε ένας πίνακας είναι ζωγραφισμένος με διαφορετικά μολύβια και σε διαφορετικά χαρτιά. Οι δυνατότητες των χρωματιστών μολυβιών, σε συνδυασμό με τις επιφάνειες που τα δουλεύουμε, είναι ατελείωτες κι ανεξάντλητες, νομίζω έχετε βαρεθεί να μ'ακούτε να το λέω...   Θα σας πω κι ένα μυστικό όμως... Έχω βάλει έναν μικ...

  Παίρνω κάτι αποφάσεις μερικές φορές, τόσο ξαφνικά, στο δευτερόλεπτο, που λένε. Εκεί που μια ιδέα, μια σκέψη, γυρίζει χρόνια στο μυαλό μου, χωρίς να ολοκληρώνεται, έρχεται μια στιγμή και το ξεφουρνίζω... και είναι να μη το πω... τέλος... Το 'πα; Πρέπει να γίνει! Έτσι ήταν και τούτη εδώ η έκθεση. Μια απόφαση της στιγμής.   ''Ξέρεις...'', λέω σε μια ψυχή, ''σκέφτηκα...'', ''ωχ'', η πρώτη αντίδραση του συνομιλητή μου...χαχα..., ''... να κάνω μια ατομική  έκθεση''. ''..................'' , ''όχι βρε τώρα, όταν γυρίσουμε από διακοπές, και πολύ μετά... τέλος Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη... κάπου εκεί'', ''οκ'', ''έχω καμιά 25αρια έργα...καλά δεν είναι; Θα κάνω και μερικά ακόμη... '' , ''μια χαρά''...    Κάπως έτσι ξεκίνησαν  όλα. Πρώτα απ'όλα όμως έψαξα να βρω το χώρο, πήρα το οκ και ξεκίνησε ο αγώνας. Το αποτέλεσμα ήταν να μ...