πνοές τέχνης - Μαρία Βιλλιώτη

  Τυχαία σχεδόν, συμπίπτει αυτή μου η ανάρτηση με την ημέρα γενεθλίων. Τώρα το συνειδητοποιώ... τα πρώτα χωρίς την ευχή της. Τα πρώτα ως πραγματική ενήλικας... γιατί όταν φεύγουν και οι δυο γονείς, τότε πιστεύω πως μεγαλώνουμε πραγματικά. Χάνουμε την ''αγκαλιά'' μας... τη σιγουριά πως όλα θα πάνε καλά κι ας γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω μας. Ποιος μπόρεσε να σταματήσει τον κύκλο της ζωής; Χαίρομαι που τους είχα τόσα χρόνια μαζί μου... είμαι τυχερή γιατί με άφησαν χωρίς δεκανίκια. Είμαι τυχερή γιατί ήταν εκείνοι.    Αυτά για εισαγωγή και λόγω της ημέρας που λένε... Πάμε τώρα στα πιο καλλιτεχνικά. Γραφίτης σε χαρτί bristol smooth  Αυτό το έργο το έχω ολοκληρώσει από καιρό, τώρα όμως ήρθε η σειρά του να παρουσιαστεί. Μια εικόνα από τα παλιά. Πόσο μου αρέσουν αυτές οι φωτογραφίες! Πόσο θα'θελα να'χα μια αντίστοιχη... δυστυχώς έχω ελάχιστες απ'αυτή την ηλικία (τα λέγαμε και πέρυσι, όταν ανέβασα τη μία και μοναδική μου βρεφική φωτό ... άσχημηηηηηηηη......

  Άλλη μια σχολική χρονιά τελείωσε για το ''εργαστήρι της συμμορίας'' κι όπως σε κάθε σχολείο που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και στο δικό μας, θα δοθούν οι ανάλογοι έπαινοι και τα βραβεία της χρονιάς!!! Τα κορίτσια μου ήταν εξαιρετικά και απέδωσαν τα μάλα!!!   Κι αν νομίζετε πως υπερβάλω πάμε να δούμε τι ''ζωγράφισαν'' ενώ παράλληλα θα αποκαλύπτονται τα αποτελέσματα: Βραβείο ''Αργώ αλλά κάνω θαύματα'', στην Παναγιώτα μας για το  έργο της ''Το μπαλκονάκι''!!! Ακρυλικά σε καρτολίνα    Κι ένα άσμα αφιερωμένο ειδικά στο έργο αυτό  Βραβείο '' Σύνθημά μας η ταχύτητα'' στην Βικούλα για το έργο της '' Νεκρή φύση '' Ακρυλικά σε καμβά αφιερωμένο εξαιρετικά... ε τόσο καιρό το λέμε! Βραβείο ''κολωτούμπας'' στην Μπεττούλα...χαχαχα... για το έργο της '' Γυναίκα με μαντήλα'' Παστέλ σε χαρτί χαχαχα...Μπεττουλί...