πνοές τέχνης - Μαρία Βιλλιώτη

  Θα σας πω για ακόμη μια φορά πόσο αγαπώ τα μολύβια! Αυτά τα μικρά ξύλινα ραβδάκια με τις χρωματιστές  μυτούλες, που ''λιώνουν'' πάνω στα χαρτιά (και όχι μόνο σ'αυτά) και δημιουργούν εικόνες και κόσμους μαγικούς.    Πολλοί δεν ξέρουν ακριβώς τι είναι τα ''χρωματιστά μολύβια'' και με ρωτούν. Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα η μόνη εικόνα που έχουμε γι'αυτά είναι από την παιδική μας ηλικία και τα γνωρίζουμε ως ''ξυλομπογιές''. Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς υλικό με τη διαφορά πως υπάρχουν πολλές ποιότητες. Από τις παιδικές ξυλομπογιές, έως τις επαγγελματικές αλλά και από εταιρεία σε εταιρεία, οι διαφορές είναι σημαντικές.   Σε άλλες χώρες, όπως η Αμερική, η Αγγλία, η Δανία, ο Καναδάς κ.α., υπάρχουν σύνδεσμοι ζωγράφων με χρωματιστά μολύβια. Εγώ ανήκω σ'αυτό της Μ. Βρετανίας ( UKCPS ). Σε παλαιότερες αναρτήσεις σας έχω δώσει διάφορες πληροφορίες σχετικές.   Σήμερα θέλω να σας πω για μια άλλη κατηγορία μολυβιών, άγνωστη κι ...

   Πολλά τα bazaar αυτές τις μέρες και πολλή δουλειά στα εργαστήρια! Πήραν φωτιά τα εργαλεία, τα υλικά και τα χέρια μαζί! Ένα απέραντο εργοστάσιο έγινε η γειτονιά μας! Σκεφτόμουν πολύ καιρό (ατελείωτα πολύ μάλλον, γιατί παραλίγο να μη προλάβω...), τι θα μπορούσα να κάνω. Κάτι με ζωγραφική σίγουρα... αλλά τι; Ένα κάδρο κουμπαρά μήπως; Ναι...αυτό...ένα κάδρο που στο πίσω μέρος του θα μπορούσαν να μπαίνουν τα χρήματα. Κάτι σαν κρυφό χρηματοκιβώτιο (η σπαζοκεφαλιά του κλέφτη...χαχα)!!!    Το κάδρο βρέθηκε (αρκετά φαρδύ στο πλάι ώστε να λειτουργεί ως κουμπαράς) και μια τρυπούλα στο πίσω μέρος ήταν αρκετή. Ωραία και τώρα πρέπει να ζωγραφίσουμε... μμμ...τι να ζωγραφίσουμε; Άλλη σκέψη τώρα αυτή...Ξέρετε εμείς οι ζωγράφοι περισσότερο σκεφτόμαστε παρά ζωγραφίζουμε... χαχα. Και αφού το μυαλό στύφτηκε έως αποξήρανσης, η ιδέα έλαμψε και φώτισε τα βαθιά σκοτάδια του στοχασμού... Η καρδιά!   Τι πιο συμβολικό γι'αυτό το σκοπό που προορίζεται! Και βέβαια ε...

  Τον Πειραιά τον αγαπάω για πολλούς λόγους. Συνδεδεμένος από τα παιδικά μου χρόνια, με τις πρώτες εξορμήσεις εκτός νησιού, με τις πρώτες βόλτες (κοπάνες κυρίως και κρυφές αποδράσεις) των εφηβικών μου χρόνων και φυσικά τα όμορφα ταξίδια στα νησιά μας, έως τώρα!    Δεν ξέρω εάν είναι όμορφος ο Πειραιάς, εμένα μου αρέσει πολύ(και δεν λέω μόνο για τις παράλιες περιοχές του... ολόκληρος έχει μια μαγεία ξεχωριστή. Βέβαια έχει τα θέματά του, χειρότερος από την Ομόνοια για παρκάρισμα, όμως αυτό σε λίγο θα είναι παρελθόν, καθώς θα επανέλθουμε στην πεζοπορία ή στην καλύτερη στα... κάρα! Από την άλλη χιλιοταλαιπωρημένος... από δημάρχους, διοικήσεις κλπ... έφτασε κάποια στιγμή να μοιάζει μ' έναν απέραντο σκουπιδότοπο! Δεν πρέπει άλλος δήμος να μάζεψε τόσους απατεώνες ποτέ!!! Ας μην αρχίσουμε όμως αυτήν την κουβέντα σήμερα.  Τώρα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, τουλάχιστον καθάρισαν οι δρόμοι... τ'άλλα ποιος ξέρει...    Μια βόλτα στον Πειραιά έκανα πρ...