Παράθυρο με θέα!

  Τον Πειραιά τον αγαπάω για πολλούς λόγους. Συνδεδεμένος από τα παιδικά μου χρόνια, με τις πρώτες εξορμήσεις εκτός νησιού, με τις πρώτες βόλτες (κοπάνες κυρίως και κρυφές αποδράσεις) των εφηβικών μου χρόνων και φυσικά τα όμορφα ταξίδια στα νησιά μας, έως τώρα! 

  Δεν ξέρω εάν είναι όμορφος ο Πειραιάς, εμένα μου αρέσει πολύ(και δεν λέω μόνο για τις παράλιες περιοχές του... ολόκληρος έχει μια μαγεία ξεχωριστή. Βέβαια έχει τα θέματά του, χειρότερος από την Ομόνοια για παρκάρισμα, όμως αυτό σε λίγο θα είναι παρελθόν, καθώς θα επανέλθουμε στην πεζοπορία ή στην καλύτερη στα... κάρα! Από την άλλη χιλιοταλαιπωρημένος... από δημάρχους, διοικήσεις κλπ... έφτασε κάποια στιγμή να μοιάζει μ' έναν απέραντο σκουπιδότοπο! Δεν πρέπει άλλος δήμος να μάζεψε τόσους απατεώνες ποτέ!!! Ας μην αρχίσουμε όμως αυτήν την κουβέντα σήμερα. Τώρα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, τουλάχιστον καθάρισαν οι δρόμοι... τ'άλλα ποιος ξέρει... 

  Μια βόλτα στον Πειραιά έκανα πριν λίγο καιρό κι όχι μία ακριβώς, αλλά περισσότερες! Σκοπός μια μικρή τοιχογραφία στο σαλόνι μιας φίλης (μμμ με τρώει η γλώσσα να τη μαρτυρήσω...χαχα) και συγκεκριμένα σε μια μικρή εσοχή μιας πρόσθετης γυψοσανίδας.   Αφού κατορθώσαμε να σταματήσουμε τις κουβέντες για τα γενικά θέματα, άρχισε η συζήτηση για το τι θα ζωγραφίσουμε. Η πρώτη σκέψη ήταν ένα κλαράκι ή κάτι τέτοιο, όμως έκτακτες παρεμβάσεις μας οδήγησαν αλλού.

  Βαλθήκαμε, λοιπόν, ν'ανοίξουμε ένα παράθυρο και μάλιστα προς τη θάλασσα!!! Αυτό είναι το αποτέλεσμα: 

Το κλαράκι όμως δεν το ξεχάσαμε...

  Μη περιμένετε να δείτε στάδια... στα διαλείμματα έπεφτε κουβέντα, τσιμπολογήματα κλπ... που μυαλό για φωτογραφίες. Και που βγάλαμε το τελικό πολύ ήταν...χαχα!

   Όμως, εκ των υστέρων, η οικοδέσποινα έκανε με την ησυχία της τη φωτογράφηση και θα το δείτε και πιο ολοκληρωμένο και στολισμένο, όπως πραγματικά φαίνεται στο χώρο.

    Αν σας αρέσει αυτό που βλέπετε δεν έχετε παρά να καλέσετε στο 801........ κι ένα όμοιο θα φτάσει στην πόρτα σας...χαχαχα... 

  Που το βρίσκω το κέφι μετά τα προχθεσινά (ξέρετε... μη σας τα πω κι εγώ... αυτό που μας αυτοκτόνησαν...). Χαμογελάστε! Με τη μουρτζουφλιά δεν θ'αλλάξει τίποτα!  Δημιουργήστε! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να νιώσετε όμορφα... και παράλληλα ... προσφέρετε! Πολλά bazaar γίνονται αυτές τις μέρες και όλα μας χρειάζονται. Φυσικά και δεν μπορούμε να προσφέρουμε παντού αλλά άλλος εδώ, άλλος εκεί, όλα θα γίνουν όπως πρέπει. Μια βόλτα στην Ρένα  και θα ενημερωθείτε για όλα! 

   Επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για τους ''ζωγράφους σε δράση για τα παιδιά''! Αυτή τη φορά εκτός από πίνακες μπορείτε να προσφέρετε και χειροτεχνήματα για το bazaar που γίνεται για τα ιδρύματα, Ζάννειο και  Χατζηκώνστα. Έχει βρεθεί ο χώρος (δεν ήταν εύκολο, πιστέψτε με... κανείς δεν είναι πρόθυμος πια να διαθέσει δωρεάν αίθουσα!) κι έχουν ανακοινωθεί οι ημερομηνίες αλλά και η διεύθυνση αποστολής των προσφορών. Πηγαίνετε να ενημερωθείτε εδώ. Έχουμε ακόμη χρόνο να κάνουμε το καλύτερο δυνατό. 

  Ευχαριστώ έναν έναν ξεχωριστά για την ανταπόκρισή σας σ'αυτό το κάλεσμα. Η δράση της ομάδας μου είναι άλλη και το bazaar είναι κάτι διαφορετικό για μας. Προέκυψε λόγω της γνωριμίας μας μ' αυτά τα ιδρύματα και βλέποντας τις ανάγκες που υπάρχουν ακόμη και στα πολύ βασικά πια. Ο κίνδυνος να κλείσουν είναι ορατός κι εκεί μέσα υπάρχουν παιδιά... Η δική μας δουλειά  είναι να ομορφαίνουμε τα δωμάτια και τους χώρους τους... αλλά σε λίγο φοβάμαι πως δεν θα έχουμε αντικείμενο... Όχι δεν πιστεύουμε πως με τα χρήματα που θα μαζευτούν θα μπορέσουμε να δώσουμε βιώσιμη λύση, αλλά πως να κάτσεις άπραγος μπροστά σ'αυτό που αντικρίζεις; Ας κάνουμε αυτό που μπορούμε!