Black and White, all time classic...

  Μετά από την προηγούμενη ανάρτηση και χωρίς να μου'χει χαλάσει ποτέ το χατήρι ο καιρός, σε σχέση με την ζωγραφική πάντα (γιατί γενικώς έχουμε πολλές κόντρες...), ήρθαν οι βροχούλες, οι πολυπόθητες από πολλούς, οι ανεπιθύμητες απ'όσους αρνούνται να πιστέψουν πως το καλοκαίρι αρχίζει και απομακρύνεται. 

  Μέσα στο κλίμα λοιπόν  του φθινοπώρου, μου 'φυγε  η διάθεση για τα χρώματα και νοστάλγησα κάτι σε άσπρο-μαύρο. 

  Είχα αφήσει πολύ καιρό τα μολυβάκια μου στην άκρη, για την ακρίβεια...χρόνια. Επειδή τα χρησιμοποιούσα πολύ τακτικά στην παράδοση μαθημάτων ελευθέρου σχεδίου, δεν αποφάσιζα να ζωγραφίσω κάτι δικό μου μ'αυτά. Έτσι όσα ασπρόμαυρα έχετε δει από μένα ως τώρα, είναι με μελάνη. Άλλο πράγμα όμως το μολύβι. Κλασσική αξία. Η αρχή του σχεδίου, η βάση της ζωγραφικής. 

  Πήρα πρόσφατα μια όμορφη κασετίνα δώρο (μαζί με άλλα από τον διαγωνισμό αν θυμάστε), με 12 μολύβια γραφίτη της Derwent. Θέμα είχα από καιρό, το υλικό δεν είχα αποφασίσει. Βρήκα και την επιφάνεια να δουλέψω (ευχαριστώ τον τεχνικό μου σύμβουλο, μου έδωσε λύσεις που έψαχνα καιρό...). Όλα έτοιμα! 
  Το αποτέλεσμα είναι αυτός ο τυπάκος... ο μικρός άνθρωπος όπως τον αποκαλεί η μαμά του. 

  Λατρεύω να ζωγραφίζω παιδιά... Πολλές φατσούλες μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Παιδιά του σήμερα, παιδιά του χθες... όλα έχουν κάτι κοινό... την καθαρότητα στο βλέμμα! Ένα βλέμμα που βλέπει  αυτό που κοιτάζει, που δεν έχει πίσω, παραπίσω, πιο δίπλα.
   Πεντακάθαρες ψυχούλες που έχουμε υποχρέωση να τις γεμίσουμε μ'αγάπη και μόνο. 

  Το έργο είναι μικρών διαστάσεων (10x30), σε ξύλο και δεν χρειάζεται τζάμι για να προστατευθεί. Να ευχαριστήσω τους γονείς του κούκλου που μου επέτρεψαν να γίνει το μοντέλο μου (και όχι για μια φορά ίσως... άσε που διαθέτουμε και αδερφό αναλόγων προσόντων...οπότε δεν θα προφταίνουμε...χαχα). 
  Μια οικογένεια υπέροχη που είναι αγαπητή σε πολλούς από μας εδώ μέσα και σε μένα που την έχω γνωρίσει από κοντά, ακόμη περισσότερο. Να 'στε πάντα γεροί κι ευτυχισμένοι. 
  Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω για τα βραβεία, πρόσφατα αυτά της Χαρά μου και λίγο πριν τις διακοπές της φίλης Δήμητρας, που μου δίνεται. Από δω και πέρα θα τα αναρτώ στην ομώνυμη σελίδα... γιατί όπως είδατε κάναμε μια ανακαίνιση και άλλαξαν αρκετά πράγματα στην εμφάνιση του blog. Η υπεύθυνη (η τεχνικός που λέγαμε παραπάνω)... είναι η γνωστή άγνωστη όλων μας που μας ομορφαίνει τα σπιτάκια μας και μας συμβουλεύει για όλα τα σχετικά. Σ'ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου... σήμερα έκανες κατοστάρι!!!