Έχουμε μάθημα...

  Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση η πρώτη ανάρτηση μου στην ενότητα μαθήματα,με τις οδηγίες για να σχεδιάσουμε ένα πρόσωπο, να έχει τέτοιες θετικές αντιδράσεις!Γνωρίζω πως δεν βρίσκεις εύκολα ανθρώπους που να δίνουν πληροφορίες χωρίς αντίκρισμα, αλλά πίστευα πως εδώ αυτό είναι συχνό φαινόμενο. Όσοι κάνουν κατασκευές ειδικά, δίνουν λεπτομερείς οδηγίες και συμβουλές. Ίσως αυτό να μη συμβαίνει τόσο συχνά με τη ζωγραφική; Δεν το έχω ψάξει αλλά ίσως κάποιοι πιστεύουν πως η ζωγραφική είναι μόνο ταλέντο ή πως είναι υποτιμητικό να δίνεις πληροφορίες με αυτόν τον τρόπο για μια τόσο σπουδαία τέχνη (σπουδαία είναι... όπως κι όλες ο τέχνες, αλλά η τέχνη ,όχι απαραίτητα κι όσοι καταπιάνονται μ'αυτήν). 

  Το δεύτερο εντυπωσιακό και καταπληκτικό μαζί,  που διαπίστωσα, είναι πως υπάρχουν τόσοι πολλοί που αγαπάνε τη ζωγραφική και που για πολλούς και διαφορετικούς λόγους δεν μπόρεσαν να ασχοληθούν ή ασχολήθηκαν για λίγο κι έπειτα σταμάτησαν. Θα πω εδώ και κάτι άλλο που  συμπέρανα και θα 'θελα τη γνώμη σας. Είναι η ζωγραφική και λίγο ''ταμπού''; Με την έννοια πως δεν την αγγίζουμε, τη φοβόμαστε ή ντρεπόμαστε να πούμε πως την αγαπάμε και προσπαθούμε να μάθουμε; Το διέκρινα κι αυτό όχι μόνο εδώ, αλλά βγαίνει κι από τις προσωπικές μου εμπειρίες. Θεωρώ πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι μπορούν να ζωγραφίσουν αρκεί να θέλουν και να τους αρέσει. Πιστεύω επίσης πως κανείς δεν είναι ανώτερος από κανέναν και κανείς δεν γίνεται καλύτερος κλείνοντας το στόμα του και απομονώνοντας τη γνώση. 

  Τέλος να πω πως με την ευκαιρία αυτή είδα μια άλλη πλευρά σε πολλούς εδώ, βγάλαμε όλοι ευαισθησίες και προσωπικές εμπειρίες και κάναμε πολύ όμορφες κουβέντες που θα τις συνεχίσουμε, ώστε να μην είμαστε απλά μια εικονίτσα στο προφίλ του blogger που ανταλλάσσουμε μόνο τυπικά σχόλια. 
  Αυτός ήταν ο μακροσκελής πρόλογος στο μάθημα και για να προλάβω πριν χτυπήσει το κουδούνι,γιατί φάγαμε την ώρα μας με τα λόγια,θα σας δώσω κάποιες πληροφορίες για τα υλικά που χρειαζόμαστε όταν ξεκινάμε τη ζωγραφική και συγκεκριμένα το σχέδιο (που αποτελεί και τη βάση της).

Πρώτα τα χαρτιά μας: Χρησιμοποιούμε χαρτί ελευθέρου σχεδίου (έτσι το ζητάμε) κι όχι ακουαρέλα(ίσως αυτή γνωρίζουν οι περισσότερη από τα σχολικά χρόνια). Η ακουαρέλα έχει τραχιά υφή για να μπορεί να δεχτεί το νερό. Δεν κάνει για τη δουλειά μας.Εάν πάρουμε μπλοκ μπορούμε να δουλεύουμε χωρίς να κόβουμε τα φύλλα. Εάν τα κόψουμε ή εάν αγοράσουμε μονά φύλλα τότε πρέπει να τα τοποθετούμε σε ξύλινη λεία πινακίδα σχεδίου. Κι αυτή έτσι τη ζητάμε. Μια καλή διάσταση για τα πρώτα μας σχέδια είναι 35χ50. Υπάρχουν και μεγαλύτερες 50χ70 εάν θέλετε με τα αντίστοιχα χαρτιά. Το χαρτί το στερεώνουμε προσεχτικά με κλιπς.

Πάμε στα μολύβια: Οι κατηγορίες των μολυβιών είναι δύο. Τα σκληρά και τα μαλακά (τώρα αυτό παραπέμπει αλλού αλλά θα το προσπεράσω).Σκληρά είναι τα μολύβια με την ένδειξη H (ας) και τα μαλακά με την ένδειξη Β (μπε). Όσα περισσότερα Η (2Η,3Η...), τόσο πιο σκληρή μύτη. Όσα περισσότερα Β(μπεεεεεεεεεεεεε...sorry, 2Β,4Β ήθελα να πω), τόσο πιο μαλακή μύτη. Στη ζωγραφική χρησιμοποιούμε τα μαλακά μολύβια. Τ'άλλα είναι για την ορθογραφία. Με ένα μολυβάκι 2Β κάνουμε τη δουλειά μας μια χαρά. Όσο πιο μαλακή μύτη τόσο πιο σκούρο αποτύπωμα στο χαρτί μας.Προσέξτε τα πολύ μαλακά μολύβια πχ 6Β κάνουν εύκολα μουτζούρες. Καλό είναι στην αρχή ν' τα αποφύγετε. Επίσης προτιμήστε μια επώνυμη μάρκα μολυβιών δεν είναι το κόστος σημαντικό για να αξίζει τον κόπο να κάνουμε οικονομία.

Πως ξύνουμε τα μολύβια: Εδώ είναι τα δύσκολα. Καλό είναι να μη χρησιμοποιούμε την κλασσική και γνωστή μας ξύστρα. Κι αυτό γιατί η ξύστρα κάνει πολύ λεία μύτη και δεν μας βοηθάει στη σκίαση. Ο σωστός τρόπος είναι το κοπίδι (κοινώς φαλτσέτα). Ναι, αυτό που κόβουμε τα χαρτιά. Μη πάρετε κανένα τεράστιο και ψάχνουμε δάχτυλα! Με το κοπίδι λοιπόν, κόβουμε λοξά και περιμετρικά (σαν να καθαρίζουμε καρότα για τις νοικοκυρές...σαν να βλέπουμε να ξύνουν καρότα, για τις άλλες...) το μολύβι μας μέχρι να φτιάξουμε μια μακριά μυτούλα περίπου 1,5 εκ. Εάν δυσκολεύεστε πάρτε την ξύστρα(να είναι όμως καλή). Υπάρχουν και ξύστρες με μανιβέλα που είναι υπέροχες. Υπάρχουν αρκετές στο εμπόριο, είναι λίγο ακριβούτσικες αλλά αξίζουν. 

Πως σβήνουμε: Το σβήσιμο δεν είναι κακό. Η γόμα δεν είναι η ντροπή του ζωγράφου. Είναι εργαλείο που πολλές φορές κάνει πολύ σημαντικό έργο. Να σας πω μόνο, πως οι λάμψεις ή το φως σ'ένα σκίτσο γίνονται με τη γόμα. Ποια γόμα όμως; Πρώτα θα πάρουμε μια καλή λευκή γόμα(όχι κίτρινη,όχι κόκκινη,όχι καρδούλα,όχι με καμπανάκια και βουρτσάκια...μια απλή μακρόστενη λευκή γόμα). Με αυτή θα προσέχουμε όταν σβήνουμε να είναι καθαρή γιατί εάν μας κάνει μουτζούρα δεν καθαρίζει με τίποτα. Μια δεύτερη γόμα πολύ χρηστική και απαραίτητη είναι η γόμα κάρβουνου (δεν είναι από κάρβουνο αλλά για να σβήνει κάρβουνο, την λέμε και ''ψύχα''). Είναι πλατιά και γκρι και πλάθεται σαν πλαστελίνη. Δεν λερώνει ποτέ και κρατάει πολύ. Δεν τη χρησιμοποιούμε ολόκληρη. Κόβουμε ένα μεγάλο κομμάτι το 1/3 περίπου ή το 1/2 και την υπόλοιπη την κρατάμε.

 Αυτά αρκούν για αρχή. Δεν προχωρήσαμε σήμερα στη ζωγραφική αλλά μάθαμε κάποια χρήσιμα πραγματάκια που βοηθούν πολύ. Τα σωστά υλικά είναι πολύ σημαντικά και βελτιώνουν αρκετά και τις επιδώσεις μας.

  Κλείνοντας να πω πως με έχετε συγκινήσει όλοι με την αγάπη σας και την υποστήριξή σας σ'ότι κάνω, είτε με τα σχόλιά σας, είτε με email, είτε με ολόκληρες αναρτήσεις που κάνατε αρκετοί για μένα και τη συμμετοχή μου στην έκθεση. Δεν ξέρω σχεδόν κανέναν προσωπικά κι όμως είστε ένα κομμάτι της ζωής μου πολύ αγαπημένο.

Σημ.Τα προϊόντα που φαίνονται στις φωτογραφίες είναι μια τυχαία επιλογή για να έχετε και εικόνα.