Η... Χαρά μου δεν κρύβεται...

  Αφού σας ευχηθώ χρόνια πολλά να κλείσω το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης εκφράζοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους σας για την θετική σας αντίδραση και κατανόηση σε ό,τι έγινε. Να ξαναπώ πως τη ζωγραφική δεν πρέπει να τη φοβόμαστε αλλά να την αγαπάμε και τότε θα βρούμε και τρόπο να τη γνωρίσουμε

  Και για να μη χανόμαστε (ως δίδυμο που μονοπωλήσαμε το διαδίκτυο τον τελευταίο καιρό) η αναδυόμενη ζωγράφος μου έστειλε κι δύο  βραβεία στα οποία θα ανταποκριθώ ευθύς αμέσως, αφού της στείλω τη αγάπη μου (που δεν κρύβεται επίσης...) κι ένα φιλί  για την προτίμηση...

  Ακόμη ένα κομμάτι του εαυτού μου θα σας αποκαλυφθεί σήμερα!!! Μη τρομάζετε είναι αρκετά χαλαρές οι ερωτησούλες που θα απαντήσω....και συνοδεύουν το πρώτο βραβείο:

1.Αγαπημένο τοπίο/εικόνα/θέα:
 Αυτή της θάλασσας που ενώνεται με τον ουρανό και χάνεται ο ορίζοντας από τα μάτια σου!!! Κι αν ανατέλλει ή δύει κι ο ήλιος ακόμη καλύτερα!!!

2.Αγαπημένο ποτό του χειμώνα ή του καλοκαιριού:

Το ποτό μου από παιδί (αντί γάλατος) είναι bacardi-cola...

  Αλλά επειδή ο καλός ο μύλος κλπ... δεν αρνούμαι ποτέ μια μπυρίτσα, ένα ποτήρι κρασί ή όταν είμαι με σύντεκνους μια παγωμένη ρακή!!! 

Όπως καταλαβαίνετε χρειάζομαι υποστήριξη!!!

3.Αγαπημένο χρώμα:

Εξαρτάται...έχω μια αγάπη στα γήινα...θα διαλέξω το χρώμα του κεχριμπαριού!!!

4.Αγαπημένη μυρωδιά:

Μυρωδιές πολλές...όπως της βρεγμένης γης...ή αυτή του χωριού που μυρίζει ξύλο που καίγεται ή η μυρωδιά του έλατου στο δάσος (πχ Αίνος...απίστευτα αρώματα!)...γενικώς οι μυρωδιές της φύσης.

5.Αγαπημένη βόλτα/ταξίδι/ με όποιο μέσον:

Αγαπημένα είναι όλα τα ταξίδια...αγαπημένη βόλτα...για την Αθήνα...θα πω με μηχανή, νωρίς το πρωί Σ/Κ και συνοδηγό όποιον τολμά...πριν βγουν οι βάρβαροι, στην παραλιακή (την ώρα που χρυσίζει η θάλασσα  από τον ήλιο που ανατέλλει...) κι αν είσαι κι από βραδινό ξενύχτι...άσε τη μηχανή και κάτσε σε κανένα βραχάκι να συνέλθεις πριν συνεχίσεις...

   Σήμερα θα πρωτοτυπήσω και θα δώσω κι εγώ το πρώτο βραβείο (μαζί με τις ερωτησούλες)  σε μερικές φίλες!!! Δεν ξέρω σε πόσες πρέπει...θα διαλέξω τρεις:

 1. Στην Αννούλα μας γιατί είναι μια πολύ καλή ζωγράφος (σε σπουδή όπως λέει η ίδια...) που κατά κύριο λόγο είναι αυτοδίδακτη. Μας εκπλήσσει κάθε φορά με τα έργα της! Εκτός απ'αυτό θέλω να δω και ''τι πίνει''...εκείνη ξέρει γιατί...

 2.Στην Φιλία μας με την παρότρυνση ν'αρχίσει να ζωγραφίζει και να μη φοβάται τίποτα...αφού όπως έχω καταλάβει και της αρέσει και την τρώει τόσο καιρό...αλλά δεν τολμά...

 3. Και στην φίλη μου την Καίτη που επίσης λίγα πράγματα έχει παρακολουθήσει σχετικά αλλά έχει και ταλέντο και πολλή αγάπη στη ζωγραφική και μας παρουσιάζει υπέροχα πράγματα μέσα από το blog της.

  Το δεύτερο (αυτό με το γλυκό) θα δοθεί αποκλειστικά σε μία και μοναδική, στη μικρή μου μπαλαρίνα (που δεν τις αρέσουν,όπως κι εμένα τα βραβεία, αλλά δεν γίνεται να τη γλιτώνει συνέχεια...άσε που δεν έχει και ερωτήσεις...) μαζί με την αγάπη μου και τις ευχές  μου...επίσης κι αυτή ξέρει γιατί...

  Θέλω να ευχαριστήσω και τις φίλες Νίκη (ονειροποιείο), onirokosmo, Αχτίδα, Ρένα Χριστοδούλου, Φανή Παπαγεωργίου , όλες ξεχωριστές κι αγαπημένες, για το βραβείο που μου 'δωσαν:

  Να κλείσω με την προειδοποίηση-απειλή προς Θεσσαλονικείς...έρχομαι!!! Το συρτάρι μου θα είναι έτοιμο (λέμε τώρα...) σύντομα και στα εγκαίνια της έκθεσης θα είμαι παρούσα, καλώς εχόντων των πραγμάτων...Θα είμαι μία ημέρα νωρίτερα εκεί, σας το λέω για να μπορείτε να ετοιμάσετε υποδοχή, τα κανάλια , τα ραδιόφωνα και τα ανάλογα πανό καλωσορίσματος!!!