Μια αγκαλιά γεμάτη χρώματα!!!

  Την περασμένη Τετάρτη, όπως σας είχα προαναγγείλει, έγινε η παράδοση μέρους των  έργων που είχαν συγκεντρωθεί στην έκθεση  του Οκτωβρίου από την ομάδα εθελοντών ''Ζωγράφοι σε δράση για τα Παιδιά'', στο ''Ζάννειο'' ίδρυμα στην Εκάλη. 

  Να σας πω δυο λόγια για το ίδρυμα  όπως κι εμείς τα ακούσαμε από το διευθυντή του τον κ. Μενέλαο Τσαούση (είναι εντυπωσιακό πόσο τον αγαπούν τα παιδιά!). Το ''Ζάννειο'' ξεκίνησε ως ορφανοτροφείο (δωρεά της Ελένης Ζαννή) στα τέλη του 19ου αιώνα και μετά τον πόλεμο του '40 βρέθηκε να φιλοξενεί πάνω από 400 παιδιά. Το 1970 μεταφέρθηκε στην Εκάλη στο χώρο όπου λειτουργούσαν οι κατασκηνώσεις. Ήταν ίδρυμα αρρένων μέχρι και σήμερα που σιγά σιγά τα ιδρύματα αρχίζουν να γίνονται μεικτά (καιρός ήταν!). Πλέον δεν λειτουργεί ως ορφανοτροφείο (η προσπάθεια είναι  τα παιδιά να δίνονται σε οικογένειες κι έτσι τα ορφανοτροφεία σταδιακά έκλεισαν) αλλά φιλοξενεί παιδιά ηλικίας 6 έως 18 ετών που έχουν οικογένειες οι οποίες όμως αντιμετωπίζουν διάφορα οικονομικά ή κοινωνικά προβλήματα. Τα παιδιά έχουν επαφή με τις οικογένειές τους  και τις επισκέπτονται τακτικά, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια να υποστηριχθεί και η ίδια η οικογένεια ώστε να ξεπεράσει τα τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζει.   

  Όλα αυτά φυσικά έχουν πολλές παραμέτρους και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή κι έχει τις ιδιαιτερότητές της. Είναι πολύ μεγάλο το θέμα για να το αναπτύξουμε εδώ. Το ζητούμενο είναι να βρούμε τρόπους να δώσουμε χαρά και ζεστασιά σ'αυτά τα παιδιά που δεν είχαν την τύχη των περισσοτέρων και βρέθηκαν από πολύ νωρίς αντιμέτωπα με τη σκληρή πλευρά της ζωής. Δεν χρειάζονται πάντα χρήματα (πολύτιμα κι αυτά γιατί τα λειτουργικά έξοδα είναι πολλά), υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι να κάνουμε αυτά τα παιδιά να χαμογελάσουν. Εμείς διαλέξαμε πινέλα, μολύβια, χρώματα και ξεκινήσαμε. 

  Ήταν η πρώτη μου επαφή με έναν τέτοιο χώρο και ομολογώ πως, έχοντας στο μυαλό μου όσα συνειρμικά έρχονται στο νου ακούγοντας τη λέξη ''ίδρυμα'', ήμουν λίγο αγχωμένη. Τετάρτη μεσημέρι ξεκίνησε το ταξίδι (από τη θάλασσα βρέθηκα στο βουνό!) για να φτάσουμε στην ώρα μας. Ο προορισμός τόσο κόντρα...Εκάλη...έχει μια ειρωνεία ο συσχετισμός...Επιστρατεύτηκαν τα ΙΧ μελών και φίλων, φόρτωσε η Ειρήνη μας τους πίνακες κι άρχισε η ανάβαση. Εμένα με  φορτώθηκε η ''ποδηλάτισσα'' η Βικούλα. Ναι, πήγαμε με το ποδήλατο στην Εκάλη διότι έχουμε και μια φυσική κατάσταση μαραθωνοδρόμου!!! Η Βίκυ οδηγούσε κι εγώ πάνω στο τιμόνι τραγουδούσα!!! Και τώρα εσείς θα θέλετε να δείτε και φωτογραφίες απ'αυτό!!! Θα σας απογοητεύσω γιατί τελικά σας είπα ψέματα. Πήγαμε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι με το αυτοκίνητο! Πλάκα θα 'χε όμως! Ήρθε μαζί μας και μια παραμυθού η Εύα η Πετροπούλου που γράφει καταπληκτικά παραμύθια. Την αρχή την έκανε εκείνη με τα παιδιά διαβάζοντάς τους παραμύθι κι έτσι έσπασε ο πάγος γρήγορα και τα πρώτα διστακτικά χαμόγελα ζωγραφίστηκαν στα προσωπάκια. 

  Στη συνέχεια καθίσαμε μαζί με τα παιδιά και ζωγραφίσαμε ό,τι μας ζητούσαν. Δεν ήταν όλα πρόθυμα από την αρχή αλλά σιγά σιγά ανοίχτηκαν. Αυτό που τα ξετρέλανε ήταν το face painting που τους έκανε η Ελένη (η Αστερόσκονη) με την Ιωάννα. Έγινε ουρά και παραλίγο να μείνουν νηστικά για να προλάβουν όλα . Ο Γιώργος, η Βίκυ, η Κατερίνα, η Μαρία ζωγράφιζαν ασταμάτητα με τα παιδιά, η Σοφία έβγαζε φωτογραφίες, η Ειρήνη έλαμπε από τη χαρά της κι όλοι γίναμε μια παρέα! Θα θέλαμε περισσότερη ώρα για να κάνουμε πολλά πράγματα με τα παιδιά αλλά ο χρόνος τρέχει γρήγορα όταν περνάς καλά κι έτσι φύγαμε με την σκέψη να ξαναγυρίσουμε μόλις οι περιστάσεις το επιτρέψουν.

   Πόσο γεμάτος είσαι μετά από μια τέτοια εμπειρία, δε περιγράφεται! Αυτή είναι η πραγματική χαρά της ζωής...να δίνεις χωρίς ανταλλάγματα, με μόνη αποζημίωση ένα χαμόγελο!!!

Τα έργα μας έτοιμα για την παράδοση!!!

Τα χαρούμενα σχέδια και χρώματα απαραίτητα για έναν παιδικό πινακάκι!

Ήρθαν έργα από όλη την Ελλάδα! Αυτό το τρενάκι μας ήρθε από τη Βέροια!

Ο πίνακας της Νίκης από το ''ονειροποιείο''! Μου είχε ξεφύγει στην έκθεση οπότε οφείλω να επανορθώσω! Πανέμορφος!!! Φιλιά στη Βυτίνα! 

Η μαγισσούλα μας από τη Ρόδο!!!

Η φαντασία περισσεύει! Εκπληκτικός πίνακας!!!

Ε,δε γινόταν να μη ποζάρουμε!

Η Βίκυ αφηγείται το παραμύθι στα παιδιά! 

Η Μαρία κάνει κολάζ!

 Η Κατερίνα ζωγραφίζει Χριστουγεννιάτικες εικόνες!

 Ο Γιώργος (έχουμε κι άλλους άντρες αλλά δεν μπόρεσαν να 'ρθουν, μη διστάσετε νομίζοντας πως θα μπλέξετε μόνο με γυναίκες!) ζωγραφίζει εικόνες από παραμύθια!

Παλεύω να φτιάξω ένα παιδάκι αλλά οι ξυλομπογιές δεν με βοηθούν! Την άλλη φορά θα κρατώ δικές μου...χι,χι...

 Μια κουκλίτσα που μόλις τέλειωσε το face painting! Πανευτυχής!!!

 Η Αστερόσκονη μας εν δράσει!

 Ε καλά, ο τύπος πολύ προχωρημένος!!!

 Έτοιμο και το αυτοκίνητο που παράγγειλε ένας μικρός κύριος!!! Τα τέλη τα πλήρωσες νεαρέ; Το βλέπω λίγο ακριβό!

 Γράφτηκαν οι σχετικές αφιερώσεις και οι ζωγραφιές δόθηκαν στα παιδιά.

  Δεν σταματάμε εδώ. Υπάρχει η σκέψη να γίνουν και κάποιες τοιχογραφίες στο χώρο. Οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ φιλόξενοι και ενθουσιάστηκαν με την ιδέα! 

  Αν σας άρεσε όλο αυτό ελάτε να ενωθούμε. Δεν υπάρχουν κανόνες ούτε υποχρεώσεις. Όσο κι όταν μπορεί ο καθένας προσφέρει. Δεν είναι απαραίτητο να ζωγραφίζετε, υπάρχουν πολλά που μπορείτε να προσφέρετε και πάνω απ'όλα χρειαζόμαστε την καλή σας διάθεση και την αγάπη σας.