Χριστούγεννα στις καρδιές μας...

  Παρατηρώ τις τελευταίες ημέρες πως κανένας δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί με τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, αντίθετα το γιορτινό κλίμα ολοένα και απλώνεται! Δεν νομίζω πως πρόκειται για στρουθοκαμηλισμό (όλοι έχουμε καταλάβει τι γίνεται, όλους μας έχει αγγίξει η κρίση αρκετά, όλοι γνωρίζουμε που οδηγούμαστε), απλά είναι η ανάγκη μας να νιώσουμε λίγη χαρά και ξενοιασιά, κάνοντας για λίγο πως δεν βλέπουμε, πως δεν ακούμε. 

  Βέβαια η προσαρμογή είναι εντυπωσιακή! Έτσι είναι από τη φύση του ο άνθρωπος, προσαρμόζεται και μεταλλάσσεται ανάλογα με τις συνθήκες που βρίσκεται κάθε φορά. Άλλα πράγματα αρχίζουν να έχουν αξία πια και άλλους τρόπους βρίσκουμε όλοι για να περάσουμε καλά. Αυτό για μένα θα είναι και το όφελος αυτής της δοκιμασίας που περνάμε και θα περνάμε για αρκετά χρόνια ακόμη. Καιρός ήταν ο σύγχρονος Έλληνας να πάψει να αναζητά την ευτυχία στα υλικά και πολύ συχνά πολυτελή αγαθά που πάντα ήταν περισσότερα και ακριβότερα από αυτά που άντεχε η τσέπη του και θα ψάξει να βρει χαρά σε απλά καθημερινά πράγματα που γίνονται χωρίς ή με ελάχιστα χρήματα. 

  Εφέτος είχα πολύ όρεξη πραγματικά να στολίσω το σπίτι μου, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Αρχικά για όλα τα παραπάνω, έπειτα γιατί πέρυσι δε στόλισα όχι γιατί κρατώ τα έθιμα περί πένθους (ήταν πρόσφατη η απώλεια του πατέρα μου), αλλά γιατί πραγματικά δεν είχα καμία διάθεση και τρίτον γιατί νοιώθω και πάλι τον ενθουσιασμό των Χριστουγέννων μέσα από τα μάτια του μικρού μου που τώρα φτάνοντας στα τρία άρχισε να καταλαβαίνει  την εορταστική ατμόσφαιρα. Παρόλα τα απρόοπτα και τα εμπόδια που εμφανίστηκαν (επειδή δεν είχαμε τίποτα να μας δυσκολεύει τη ζωή, η καλή μου η μανούλα βρέθηκε με μία λάμα στο ισχίο και σε ακινησία για αρκετό καιρό!), κατάφερα να στολίσω!!! 

  Από τη χαρά μου, λοιπόν, είπα να σας δείξω το σπιτάκι μου και να πάρω και μέρος στο διαγωνισμό της Ρένας http://rena-wwwrena.blogspot.com/ !!! Ο στολισμός περιλαμβάνει δύο θέματα. Το πρώτο είναι το δεντράκι, κλασικό και απαραίτητο σε κάθε Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Η θέση του κάτω από τον αγαπημένο μου πίνακα, γνωστό σε όλους σας από το προφίλ μου,  στη γωνία που κανονικά υπάρχει μια καρέκλα αντίκα:

  Το δεύτερο θέμα μου είναι το χωριό μου. Όχι αυτό που κατάγομαι, αλλά αυτό που στήνω κάθε χρόνο στις γιορτές. Παλαιότερα ούσα νεώτερη (?) και πιο ευέλικτη το τοποθετούσα κάτω από το δέντρο και ήταν πολύ όμορφο. Δύσκολο όμως να παλεύεις κατάχαμα, να περνάς φωτάκια μέσα στα σπιτάκια και να έχεις και την απειλή πως κάποιος θα βάλει τα χεράκια του και θα το καταστρέψει! Έτσι το χωριουδάκι στήθηκε στην κουζίνα. Μου αρέσει αρκετά και σε αυτή τη θέση γιατί έτσι στολίζεται όλο το σπίτι. 

  Κεραμικά σπιτάκια, παιδάκια που παίζουν στους δρόμους, μια άμαξα που περνά από μπροστά, η εκκλησία στο λόφο του χωριού, στολισμένα ελατάκια, ένας χιονάνθρωπος και φυσικά ο Άη Βασίλης, συνθέτουν το σκηνικό μου που με τον κατάλληλο φωτισμό (εδώ είναι τα δύσκολα, φωτίζω όλα τα σπιτάκια), φαίνεται να ζωντανεύει και σε κάνει να θέλεις να περπατήσεις μέσα στο χιόνι και να παίξεις σα μικρό παιδί. Έβγαλα αρκετές φωτογραφίες για να μπορέσω να σας το δείξω. Είναι πολύ διαφορετικό όταν κλείνουμε τα φώτα και αλλιώς όταν ο χώρος φωτίζεται. Πάρτε μια ιδέα και πείτε μου αν σας αρέσει:

  Την Τετάρτη οι ''Ζωγράφοι σε δράση για τα παιδιά'' θα παραδώσουμε τους πίνακες που συγκεντρώθηκαν από την έκθεση, στο ''Ζάννειο''΄ ίδρυμα στη Δροσιά. Δεν ξέρω αν θα επιτραπούν φωτογραφίες στο χώρο. Αν έχω υλικό θα σας το δείξω. Κάποιους από εσάς ίσως σας δω εκεί. Έχω πάρα πολλά, καλλιτεχνικά και μη, να κάνω αυτό τον καιρό και ο χρόνος λίγος. Σας εύχομαι να περνάτε καλά και να απολαύσετε αυτά τα Χριστούγεννα μαζί με δικούς σας αγαπημένους ανθρώπους.