''Τα χρόνια της αθωότητας''

  Μπήκε το καλοκαιράκι για τα καλά. Καιρός να βγούμε από τα σπίτια μας που όσο κι αν τα στολίζουμε δεν αντικαθιστούν την ομορφιά της φύσης. Τώρα θα μου πείτε που να τη βρούμε τη φύση εμείς στα αστικά κέντρα; Για μας υπάρχουν οι ''πλατείες''. Μια χαρά είναι και όπως βλέπω έχουν και πολύ καλό κόσμο τελευταία...

  Και μετά το ''επαναστατικό'' μου μήνυμα στο καλλιτεχνικό δελτίο. Αυτό το πλασματάκι που θα δείτε, αγαπάει πολύ το νερό. Επίσης αγαπάει πολύ το παιχνίδι (τι πιο φυσικό). Όταν αυτά τα δύο συνδυάζονται ,καταλαβαίνετε πως εμείς οι αποκαμωμένοι γονείς "τα βλέπουμε όλα''! Εγώ λοιπόν, για να αποφύγω το τρέξιμο, παίρνω τη φωτογραφική μου μηχανή και κάνω τον καλλιτέχνη. Απ' αυτό προκύπτουν πολλά ωραία πράγματα.

   Μια τέτοια εικόνα από το περασμένο καλοκαίρι, διάλεξα για να δοκιμάσω την δεύτερη επιφάνεια για χρωματιστά μολύβια που σας είχα αναφέρει στην παρουσίαση της ''Αναστασίας'' . Ονομάζεται pastelbord και είναι της ίδιας εταιρείας (Ampersand). Εδώ έχουμε μια πολύ τραχιά επιφάνεια η οποία είναι ιδανική για παστέλ αλλά και για τα χρωματιστά μολύβια. Το μειονέκτημα  είναι η γρήγορη φθορά των μολυβιών. Η άγρια επιφάνεια ''τρώει'' όπως λέμε τη μύτη πολύ πιο γρήγορα απ' όσο μια λεία κι έτσι η φθορά φθάνει στην τσέπη μας. Αν αυτό το ξεπεράσουμε, το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό. Και φυσικά μπορούμε να ψεκάσουμε με βερνίκι κι έτσι να μη χρειαστεί να βάλουμε το έργο μας σε κορνίζα με τζάμι. Τα pastelboard εκτός από λευκά βγαίνουν και σε άλλα χρώματα. Εγώ για το συγκεκριμένο πίνακα διάλεξα ένα γκρι (υπάρχει επίσης πράσινο και ώχρα). Αυτό το έκανα γιατί είχα πολλούς τόνους του γκρι στην εικόνα μου και το ήδη χρωματισμένο φόντο με βοηθούσε.

  Φωτογράφισα τον πίνακα σε έξι στάδια για να δείτε όλη την εξέλιξή του: