Μπήκε το καλοκαίρι και όσο κι αν αντιστέκεται ο καιρός, στο μυαλό μας ονειρευόμαστε θάλασσες, φεγγαράδες, ακρογιαλιές και... καρπούζια... χαχα... ε, μη μείνουμε και νηστικοί! Η Ελλαδίτσα μας (που της έχουμε αλλάξει ολίγον τα φώτα), μας προσφέρει άπειρες ομορφιές απ'άκρη σ'άκρη. Ό,τι και να λέμε σαν την ομορφιά της φύσης δεν υπάρχει. Ένα τόσο δα κομματάκι της, μπορεί να κρύβει όλα τα θαύματα. Μια στάλα της δοκίμασα να μεταφέρω στο χαρτί μου και γι'άλλη μια φορά έμεινα να θαυμάζω την τελειότητα αυτού του κόσμου που, τόσο βάρβαρα και απερίσκεπτα, καταστρέφουμε.
 |
| Work in progress |
Όλα τα πλούτη της γης αξίζουν να δοθούν για ν' απαλλαγεί ο άνθρωπος από το μεγαλύτερό του κουσούρι... τον εγωισμό. Να σταματήσει να πιστεύει πως είναι το κέντρο του σύμπαντος και πως όλα γύρω του βρίσκονται απλά για να τον υπηρετούν.
Άσχετο αλλά θέλω να το πω... Απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, με ενοχλούσαν οι άνθρωποι που πίστευαν πως όλος ο κόσμος στρέφεται γύρω τους. Πάντα πίστευα πως υπάρχουν πολύ καλύτεροι από μένα, πολύ πιο όμορφοι, πολύ πιο έξυπνοι.
Ποτέ δεν ένιωσα τόσο μοναδική και τέλεια ώστε όλοι να προσπαθούν να με φτάσουν, να με ξεπεράσουν, να με καταστρέψουν. Αυτό το τελευταίο πόσο αλήθεια μου τη δίνει! Αυτό το αίσθημα καταδίωξης που νιώθουν πολλοί άνθρωποι, πως όλοι τους ζηλεύουν και θέλουν το κακό τους, πως όλοι κάτι επιδιώκουν να κερδίσουν απ'αυτούς. Ναι, οκ σίγουρα βρίσκονται τέτοιοι άνθρωποι κοντά στον καθένα μας, αλλά αν δεν νιώθεις τόσο ''μοναδικός'' ούτε που τους αντιλαμβάνεσαι, άσε που όταν δεν τους προσέχεις, ως δια μαγείας εξαφανίζονται. Ξέρετε, αυτό είναι πολύ όμορφο... ό,τι δεν μας αρέσει μπορούμε απλά να το αγνοούμε... και τότε διαλύεται! Είναι μαγικό!
Με κούρασαν οι ''κυνηγημένοι''. Αποφάσισα πως είναι απ'αυτούς που δεν τους θέλω στη ζωή μου. Μου μεταφέρουν αρνητισμό. Βαριέμαι... βαριέμαι απίστευτα να κάθομαι ν'ακούω πόσο κακοί είναι οι άλλοι, πόσο πολύ θέλουν να πάρουν τη θέση σου, τον άντρα σου, την ομορφάδα σου, πόσο πολύ θέλουν να σ'αντιγράψουν (αυτό αφορά το σινάφι μου... χαχα... εδώ κι αν παίζει αυτό... έλεος, ε δεν είσαι και ο Πικάσο ρε φιλαράκο!). Για να στραφούμε όλοι μέσα μας και να δούμε πόσες ανασφάλειες και πόσα κόμπλεξ κουβαλάμε.
Αν πάντα στους συναδέλφους, στους φίλους, στους συντρόφους μας, βλέπουμε εχθρούς, ένα είναι το μόνο σίγουρο... θα μείνουμε μόνοι μας! Ας αφήσουμε τον κόσμο να ζει καλά και χωρίς εμάς, δεν είμαστε οι εκλεκτοί του σύμπαντος!
Όχι δεν έχω κάτι συγκεκριμένο που τα λέω όλα αυτά, είναι πράγματα που σκέφτομαι και συζητώ συχνά με τους φίλους μου και που ήθελα να τα πω κι εδώ για να ξέρετε με ποια έχετε να κάνετε...χαχα. Μη μου 'ρθετε να μου γκρινιάξετε για τον διπλανό σας... θα βρείτε τοίχο! Οκ, πάντα υπάρχουν κι εξαιρέσεις, νομίζω πως όλοι μπορούμε να τις διακρίνουμε.
 |
| ''Pebbles'' Χρωματιστά μολύβια σε χαρτί. |
Ξαπλώστε στα βότσαλα και ονειρευτείτε έναν κόσμο χωρίς καχυποψία και ηλίθιους εγωισμούς. Γνωρίστε τον εαυτό σας και αν χρειάζεται αλλάξτε τον... πολύ πιο εύκολο απ'το να παλεύεις ν'αλλάξεις όλους τους άλλους! Η ζωή είναι ωραία και είναι και πολύ μικρή επίσης... you know?
Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη αυτά που γράφεις !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτά τα "ζωντανά" σου βότσαλα !!!!!
Καλό βράδυ !!!!
Ράνια μου θέλει δουλειά το ''μέσα'' μας... όσο ασχολούμαστε με τους άλλους, χάνουμε τον εαυτό μας. Χαίρομαι που συμφωνούμε. Καλό σου βράδυ...ένα μετά αλλά δεν πειράζει...χαχα.
ΔιαγραφήΝα γιατί σε αγαπάω !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ εγώ τι κάνω νομίζεις; Φιλί μεγάλο!!!
Διαγραφήεισαι υπεροχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω σε ολα!
καλο τριήμερο να έχεις!
φιλακια πολλα!
Χαίρομαι κι ανταποδίδω!!!
ΔιαγραφήΠόσο δίκαιο έχεις φίλη Μαρία, συμφωνώ και εγώ απόλυτα μαζί σου. Τα βότσαλα σου είναι πραγματικά τέλεια. Καλή συνέχεια και καλό τριήμερο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλιο μου θα 'χεις δει και θα'χεις ακούσει κι εσύ... Φιλιά στην Κύπρο μας!
ΔιαγραφήΕξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέποντας τα βότσαλα εγώ θα σκεφτόμουν ότι λίγο πολύ όλοι την έχουμε την πετριά μας, αλλά το πιο σημαντικό είναι να μπορούμε να σπάμε και λίγη πλάκα μ' αυτό γιατί αν τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά τότε, πραγματι, κάτι δεν πάει καλά, έχουμε λοξοδρομήσει και δε μας σώζει ούτε το πιο μεγαλο ταλέντο.
Καλό καλοκαίρι Μαρία μου!
Ολοι λίγο πολύ έχουμε την πετριά μας, συμφωνώ Νικούλι, αλλά ποιός μπορεί να την αποδώσει τόσο ρεαλιστικά;;;;
ΔιαγραφήΜΟΝΟ ΜΙΑ!
Και μάλιστα με "λεζάντες" βαθυστόχαστες και άκρως ρεαλιστικές.
MONO MIA, αυτό ξαναπέστο!
ΔιαγραφήΜόνο να μη μας πάρουν με τις πέτρες...αχαχα. Νικούλα μου καλό καλοκαίρι και σε σας!
ΔιαγραφήΠριν να πάω στη θέση μου ας σφηνάρω... παλια μου τέχνη κόσκινο..χι.χιχ. Μαράκι ..μου...και βαζω και εγώ την υπογραφή μου σε αυτά που λενε η Χαρά και η Νικη.. τα υπόλυπα πιο κατω..χι.χχι.
ΔιαγραφήΡουλακι με προλαβες!!!!!!!!!
Διαγραφήαργησα 2 χρονακια χαχχααααααααααααααα
ΔιαγραφήΑ ρε Μαράκι πως τα λες πως τα λες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφος κόσμος "διαβολικά" πλασμένος!!!
Συμφωνώ απόλυτα σε όλα!!!!!
Τα βοτσαλάκι σου είναι ολοζώντανα, βάλτα στο πρόγραμμα!!!!!
Πολλά φιλάκια!!!!!
Βάζω,βάζω... ασήκωτη θα γίνει η βαλίτσα...χαχα. Φιλιά Ρένα μου!
ΔιαγραφήΜ αρέσουν τα βότσαλα! Να θαυμάζω τις αποχρώσεις τους και το γλύψιμό τους με το νερό που τους τονίζει ακόμα περισσότερο τα δικά τους νερά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δικά σου είναι φυσικότατα,κι είχα την τύχη να τα δω απο κοντά.Ομως απο συνήθεια θα μου επιτρέψεις να ξαπλώσω πάνω σε άμμο, πολύ αργά να κάνω το φακίρη.
Αλλά κι ετσι μπορώ να αναφωνήσω με θαυμασμό: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΕΠΟΙΗΣΕΣ (αφορά και τους δύο- τα θεία κι εσένα ,εννοώ-) τώρα γιατί εμείς τα καταστρέφουμε με ΄τοση ευκολία,μόνο ένας διεστραμμένος νους μπορεί ν απαντήσει και δε τον διαθέτω
Συμφωνώ γι άλλη μια φορά, Σ' ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
Φιλιά άπειρα και θαυμαστικά αμέτρητα,για το λόγο και το έργο σου
Η ...ευλογημένη.
Ξάπλωσε στην άμμο... ευλογημένη... κι εγώ μαζί σου...χαχαχα... δεν είμαστε για σκληρά αθλήματα! Σ'όλα μαζί κι όπου μας βγάλει Χαρουλάκι!
ΔιαγραφήΠου να σας βγαλει? σε κανα ορθοπεδικο,ουρολογο,παθολογο!βολτα στις ειδικοτητες χαχχααααααααααααααααααα
Διαγραφήθα μπαινω σε παλιες αναρτησεις και θα κανω σαματα!σουπερ περναω χαχχααααααααααααααααα
ΔιαγραφήΟ λόγος σου συναγωνίζεται την τέχνη σου Μαρία και αυτά που γράφεις είναι μια σωστή διαπίστωση!!! Πόσο εγωκεντρικά άτομα είμαστε αλήθεια.. Γιατί νομίζουμε ότι τα πάντα κινούνται γύρω μας..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί να μην μπορούμε να κοιτάμε τα ΄΄εντός ΄΄μας καλύτερα , κάπου εκεί δεν υπάρχουμε !!!!
Εργο και λόγια υπέροχα !!
Φιλιά σου
Μπορούμε Νικόλ μου, εύκολο είναι, απλά δεν ξέρουμε πόσο καλό θα μας κάνει. Νομίζουμε πως μειώνοντας τους άλλους, φαινόμαστε καλύτεροι εμείς. Σ'ευχαριστώ για όλα!
ΔιαγραφήΠάντα μου αρέσει ο τρόπος που τα λες!!!! και το σχέδιο σου τέλειο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Μαριέλα μου. Πολλά φιλιά και πολλές ευχές για επιτυχία σε ό,τι κάνεις κι αυτό το καλοκαίρι!
ΔιαγραφήΤις γιαλόπετρες τις λατρεύω .Λατρεύω τα χρώματα τους τα σχήματά τους και την λάμψη τους όταν τις χαϊδεύει το νερό,αλλά και όταν τις δημιουργούν τα ικανά χέρια σου !!! Και όχι δεν ξαπλώνω επάνω τους τις παίρνω και τις αποθηκεύω εκεί που μπορώ να τις βλέπω όπου και όταν θέλω!! Συμφωνώ με την ανάρτηση σου αλλά δεν υπάρχει φως.....Φιλάκια πολλά Μαρία και να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ Έφη μου. Πολλά φιλιά και πολλές ευχές και σε σένα.
ΔιαγραφήΤα λόγια σου τόσο αληθινά όσο και η όψη από τις πέτρες, που θέλεις να απλώσεις το χέρι σου και να τις μαζέψεις...!!! Καλό τριήμερο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Αλεξάνδρα μου. Πρέπει να λέμε τα πράγματα όπως είναι...δεν γίνεται να χαϊδεύουμε συνεχώς αυτιά. Τα φιλιά μου!
ΔιαγραφήEίδαμε και τα μολυβένια χρώματα !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφος ο πίνακας με τα βότσαλα, δεν ξέρω αν
η φωτογραφία θα ήταν πιο πειστική......
Συμφωνώ μαζί σου Μαρία και εμένα με ενοχλούν οι τύποι αυτοί
των ανθρώπων και πολλοί άλλοι επίσης
..... τι να κάνουμε.... ουδείς άσφαλτος !!
Είδες τι όμορφα που είναι τα μολυβάκια μου; Θα σας δείξω κι άλλα... έχω πολλά...χιχι. Ευχαριστώ Σοφάκι μου!!!
ΔιαγραφήΠάντως, μανία καταδίωξης έχουν συνήθως τα άτομα που έχουν προβληματικά παιδικά βιώματα. Άλλωστε όλα από εκεί ξεκινούν (κι εκεί καταλήγουν...!) Την φωτό θα στην "κλέψω" οσονούπω, δεν το συζητώ, αλλά θα σε...διαδώσω κιόλας παράλληλα! Αχαχα! Μάκια και καλή Κυριακή Μολυβένιο Κορίτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλέψε όσο θες... σου δίνω το ελεύθερο αλλά μετά θα σε κατηγορήσω...χαχαχα. Πετροκόριτσο γλυκό μου ένα μεγάλο φιλί κι από μένα!
ΔιαγραφήΟταν λεμε Μαρακι αυτός έχει πετριά...αυτή είναι η αλαζονία του .. ο εγωισμός του και όλα τα παραλειπόμενα τους.. τωρα αν πώ ότι είσαι μέσα στο μυαλό μου περι κακίας και τα τιαυτα θα το πιστεψεις; και η μεγαλη αλήθεια σου!!!!!! αν τους αγνοείς.. απλα δεν υπάρχουν... αμάν πια με αυτό το μιζέριασμα.. πραγματι αγαπη μου η ζωή ειναι όμορφη και μικρή να την καταναλώνουμε σε μικρότητες... υπαρχουν πολύ ωραιότερα πράγματα να ασχοληθούμε παραδειγμα τα βότσαλα σου.. που νομίζεις πως μόλις τραβήχτηκε το κύμα απο πανω τους για να αναδείξει την ομορφια τους...παρεποιτωντος Μαρακι μου άσχετο....με το ιδιο θεμα ασχολήθηκα .. και εγώ..χι.χιχ. αν φανεις κατα μένα..χι.χι. ριξε και μια ματιά στην Λυσιστράτη........φιλάκιαααααααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό λέω βρε Ρουλίτσα μου, τόσες λίγες και πολύτιμες οι χαρές της ζωής, μη τις καταστρέφουμε με την μιζέρια μας. Πήγα και θαύμασα και σε σένα! Τα φιλιά που κι από δω!
ΔιαγραφήΔεν είναι μόνο οι ζωγραφιές σου που μου άρεσουν τρελά, αλλά και οι σκέψεις που ξετυλίγεις και "ντύνεις" την κάθε σου δημιουργία, Μαράκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα καλοκαιρινά τα βότσαλά σου!!
Να'σαι καλά, φιλιά πολλά!
Είναι που σου αρέσω εγώ Πεπούλα και τα βλέπεις όλα όμορφα...χαχαχα. Σ'ευχαριστώ καλό μου! Τα φιλιά μου!!!
ΔιαγραφήΞαπλώστε εσείς στην άμμο, αλλά εγώ, κροκάλα και πάλι κροκάλα!!!! Όχι, δεν είμαι των σκληρών αθλημάτων αλλά, το αίσθημα του "καθαρού" που μου δίνει το βότσαλο δεν μου το δίνει η άμμος. Έχω κι' εγώ τις διαστροφές μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυουουουου, έχω αγνοήσει κόσμο εγώ...... Και όντως, εξαφανίστηκαν απ' τη ζωή μου!!!! ΤΟ ΘΑΥΜΑ!
Για τα "μολυβένια" σου βότσαλα, τι να πω η άσχετη κορασίς; Τόσο υπέροχα, τόσο φυσικά και δροσερά που μούρχεται να ξαπλώσω πάνω τους! Νά'ρθω;;;;;;;
Φιλάκια, Μαράκι
Θα συμφωνήσουμε στο θέμα του καθαρού Φιλιά μου... βέβαια δεν έχει την άνεση της άμμου, αλλά μη τα θέλουμε όλα δικά μας. Είδες που πιάνει το κολπάκι με την αδιαφορία; Χαίρομαι που το επιβεβαιώνεις κι εσύ! Ξάπλωσε Φιλία μου και απόλαυσε την ηρεμία της φύσης!
ΔιαγραφήΣιγά, να μην ασχοληθούμε με τους άλλους....ας δει ο καθένας τα δικά του και ας προσπαθήσει να γίνει καλύτερος. Δίκαιο έχεις, Μαρία μου. 'Οσο για τα βότσαλα, τα ολοζώντανα...από πού τα μάζεψες καλέ??? Η δική μας παραλία δεν έχει τέτοια, χαχαχα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!!!!!!!!
Μαρία μου καλή σου μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά, πολύ σοφά και σπουδαία τα λόγια σου.
ΣΑν μπορούσαμε να μιλ΄λαμε για λίγο κάθε μέρα μ΄αυτόν που κρύβουμε μέσα μας ο κόσμος θα είχε μιαν άλλη όψη.
Νάσαι καλά καλή μου φίλη.