Δύσκολες μέρες...Τι να γράψει κανείς τέτοιες ώρες. Η ιστορία της χώρας μας γεμίζει μαύρες σελίδες. Δεν έχουμε δει τα χειρότερα δυστυχώς. Όλα έχουν δρομολογηθεί και τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει. Δεν ξέρω πως μπορούν να κοιτάνε στα μάτια τα παιδιά τους όλοι αυτοί. Πως θα κοιτάζουμε εμείς τα δικά μας όταν θα πρέπει να τους εξηγήσουμε. Πώς αφήσαμε να γίνει όλο αυτό; Πώς κοιμηθήκαμε τόσα χρόνια ήσυχοι στα ανατομικά μας στρώματα; Πόσο ατομιστές είμαστε και πόσο ηλίθιοι που δεν καταλαβαίναμε πως όλα γυρνάνε πίσω σε μας; Ποιος είναι αυτός που την επόμενη φορά που θα βρεθεί στις κάλπες θα τους ψηφίσει; Πως γίνεται να έχουν ακόμη διψήφιο ποσοστό στις δημοσκοπήσεις; Είναι και η αποχή θα μου πεις. Δεν την υπολογίζουν όμως. Όταν ψηφίζεις υπολογίζεται η ψήφος σου. Δεν πρέπει να απέχουμε. Αυτό τους ευνοεί. Θα ξυπνήσουμε άραγε οριστικά ή είναι προσωρινή η αφύπνιση; Σε καμιά δεκαριά χρόνια μπορεί να έχουμε απαντήσεις.
Παρατηρώ πως μες σ'αυτόν το χαμό όλοι προσπαθούμε να συνεχίσουμε τις ζωές μας σαν να μη τρέχει τίποτα. Μιλάμε για διακοπές για σχέδια κι όνειρα λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα. Άλλοι ξεκίνησαν ήδη τις διακοπές τους, άλλοι θα ακολουθήσουμε, Είναι φυσική αντίδραση, έλλειψη αντίληψης, αφέλεια, ανάγκη. Ανάγκη περισσότερο, να ξεφύγουμε. Όταν λείπεις από το σπίτι σου νομίζεις πως όλα όσα γίνονται δεν αφορούν εσένα. Ναι, το έχουμε ανάγκη, ο χειμώνας που θα έρθει δεν θα είναι ό,τι πιο εύκολο για όλους μας. Όσοι μπορέσουν να ξεφύγουν για λίγο θα είναι καλή ένεση για να συνεχίσουν.
Την αγαπάμε όμως την Ελλάδα μας έτσι δεν είναι; Δεν θέλουμε να την χάσουμε. Θα τη βρίσκουμε όπου μπορούμε. Στην αρμύρα της θάλασσα, στον ήλιο, στις μυρωδιές του βουνού, στο λευκό των Κυκλάδων, στη γεύση του ούζου, στο πράσινο της ελιάς , στο ζυμωτό ψωμί ...υπάρχει κι αυτή η πλευρά ακόμη. Ας προστατεύσουμε ό,τι μας έχει μείνει. Ούτε ένα κλαράκι να μη χάσουμε, ούτε μια σταγόνα καθαρό νερό να μη μολύνουμε άλλο. Δεν είναι απέραντη η θάλασσα, ούτε ατελείωτα τα δάση. Λιγόστεψαν όλα τόσο που δεν έχουμε άλλο χρόνο. Δικά μας είναι όλα. Σε μας ανήκουν. Τους εαυτούς μας βλάπτουμε. Το σπίτι μας δεν είναι τα τετραγωνικά που γράφει το Ε9! Ας ξεφύγουμε από αυτή τη στενή αντίληψη της ιδιοκτησίας. Δεν αρκεί το σπίτι μας να είναι καλά. Πρέπει να είναι και του διπλανού!!!
Γυρίζω στη ζωγραφική μου να πω όσα δεν μπορώ με τα να πω με τα λόγια. Μια γεύση από Ελλάδα, ένα θέμα από τα νησιά μας. Ελαιογραφία σε καμβά:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΑ!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ!!!!!!
ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ , ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΕΤΣΙ!!!!!!!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟΣ Ο "ΕΧΘΡΟΣ" , ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΣΕΡΝΕΤΕ!!!!!!!
ΑΣ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΠΕΡΑ!!!!
ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!!!!!!!!1
ναι μαρια μου! ας προσπαθησουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΑ ΠΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ! ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ, ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΩΘΩ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ, ΜΕ ΩΡΑΙΟΥΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΘΕΜΑ...ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΟΛΑ!
ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΜΑΡΑΚΙ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΡΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΥΛΟΣ!ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!!ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ! ΦΙΛΙΑ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία,
ΑπάντησηΔιαγραφήπέσαμε στην παγίδα. Τόσα χρόνια μας έριχναν δόλωμα και εμείς το χαύαμε. Δεν είχαμε διορατικότητα.Ήμασταν αφελείς και εκείνοι προχωρούσαν βάσει σχεδίου.Τώρα τι κάνουμε.
ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΑΡΑΖΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΙ ΟΛΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ. Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΣ, ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΟΡΦΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πάντα είναι μαύρα… κατάμαυρα… και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα!!! Γι αυτό γέμισε τον κόσμο με τους υπέροχους πίνακες σου … έχουμε τόση ανάγκη από χρώμα – χρώμα με άρωμα Ελλάδας !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πίνακας σου είναι για μένα φανταστικός, μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεις τη δική σου ματιά στη τέχνη, τα ζωντανά σου χρώματα που τόσο αγαπώ.Ζωγράφισα για χρόνια θαλασσογραφίες επαγγελματικά. εμπόριο έκανα γλυκιά μου δυστυχώς και μόνο η τελευταία έκθεση μου έγινε με δική μου επιθυμία.Όταν άρχισα να εξασκώ το επάγγελμα μου, την αγάπη μου στη ζωγραφική άρχισα και την οικογένεια μου..Δύο καρπόυζια σε μια αμασχάλη έλεγε η γιαγιά μου δεν κρατιούνται.Έτσι ασχολήθηκα με την χονδρική επιτυχώς βέβαια επι 35 χρόνια.Τώρα που μπορώ να κάνω ότι θέλω..δεν μπορώ με την Πάρκινσον όπως παλιά..Γι' αυτό ζωγράφιζε ότι θέλεις..βάλε τη ψυχή σου στα πινέλα και τη ματιά σου στα θέματα σου.Καλημέρα όλη μέρα γλυκιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ ο πίνακάς σου!
Μου αρέσει επίσης η ευαισθησία σου!
Συνέχισε τον αγώνα σου μέσα από την τέχνη!
Τελικά οι τέχνες είναι το μόνο καταφύγιό μας σήμερα...
Αγαπώ και εγώ την Ελλάδα, ακόμη..αν και αυτή όλο με πληγώνει,αλλά είμαι πολύ οργισμένη μαζί της γιατί δεν βλέπω τιμωρία, δεν βλέπω...Κάθαρση...
Αυτό με πληγώνει πιο πολύ από την οικονομική κατάρρευση!
Η κατάπτωση..Η ατιμωρησία..
Σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Θα παρακολουθώ, όταν έχω χρόνο, την όμορφη γωνιά σου!
Χαιρετισμούς!
Μπέσσυ