Φαίνεται το ρέμα που με παρέσυρε από την προηγούμενη ανάρτηση, ήταν κομμάτι δυνατό και με πήγε πολύ μακριά! Ούσα, όμως, δεινή κολυμβήτρια, να που τα κατάφερα και ξαναβγήκα στην επιφάνεια... των αναρτήσεων! Τι μεσολάβησε σ'αυτό το διάστημα, δεν θα σας το πω, όχι πως δεν θέλω αλλά και θα μου κουραστείτε να διαβάζετε και δεν θα καταλάβετε...χαχαχα. Όχι δεν υποτιμώ την νοημοσύνη σας αλλά ούτε κι εγώ τα'χω καταλάβει όλα, για να'μαι ειλικρινής. Μπουρδουκλωμένο το καλοκαιράκι του '16... αλησμόνητο! Έδωσε τροφή για πολλές εσωτερικές διεργασίες, σκέψεις, απολογισμούς, κρίσεις και κριτικές... να'χουμε να πορευόμαστε και τον χειμώνα!
Κέντρο όλων των διεργασιών, ''ο άνθρωπος''. Λογιών λογιών άνθρωποι στον κόσμο ετούτο, που καλούνται να συνυπάρξουν... όχι πάντα αρμονικά κι όχι πάντα πετυχημένα. Τώρα γι'αυτό μπορούμε να κουβεντιάζουμε ώρες αλλά δεν είναι το ζητούμενο. Αλλού θέλω να καταλήξω...
Caran d'ache supracolor pensils on pastelmat |
Είναι κάποιοι άνθρωποι που έχουν επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής απ'αυτό που έχουμε στο μυαλό μας εμείς. Ζουν λίγο απομονωμένοι, πιο κοντά στη φύση και φυσικά μακριά από την τεχνολογία. Κι αν για όλους εμάς αυτό φαίνεται παράξενο, για κείνους είναι ό,τι πιο φυσιολογικό. Προσπαθώ να σκεφτώ πως μπορεί να'ναι η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου και το πρώτο που μου'ρχεται στο νου είναι πως θα είναι μια ζωή απαλλαγμένη από το άγχος. Σκεφτείτε τον εαυτό σας χωρίς άγχος, χωρίς τρέξιμο και απαιτήσεις ανούσιες! Σκεφτείτε πώς ζουν οι άνθρωποι σε κάποιες απομονωμένες κοινωνίες, χωρίς πολυτέλειες και χωρίς απαιτήσεις; Εμείς φτιάχνουμε τον κόσμο που ζούμε μέσα. Ποιος λέει πως αυτός που έχουμε φτιάξει είναι ο σωστός; Ποιος ονόμασε το χάλι μας το σημερινό ''εξέλιξη'', ποιος είπε πως ο άνθρωπος που βγήκε από τη σπηλιά κι έφτιαξε την πολυκατοικία είναι περισσότερο ευτυχισμένος; Ποιος μπορεί να πει πως τα παιδιά ενός χωριού στην Κεντρική Αφρική, είναι λιγότερο χαρούμενα από τα δικά μας; Μα υπάρχουν κι όμορφα πράγματα στον σύγχρονο κόσμο θα μου πείτε. Για ποιους; Για πόσους;
Μιλάμε για ποιότητα ζωής κι εννοούμε την πολυτέλεια. Πόσο λάθος!!! Δεν είναι αυτή η ποιότητα της ζωής. Ποιότητα είναι να ξυπνάς το πρωί σιγοσφυρίζοντας, να μπορείς να απολαύσεις την θάλασσα όποτε την θελήσεις ( όχι με τον φραπέ πάνω σε μια αριθμημένη ξαπλώστρα, αληθινά, βουτώντας το χάραμα σε μια ερημική παραλία, για παράδειγμα). Ποιότητα είναι να'χεις χρόνο να παίξεις, να τρέξεις, να γελάσεις και να ονειρευτείς. Θα μπορούσαμε να φτιάξουμε έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο όπου η ύλη θα'χε λιγότερη αξία και θα υπήρχε απλά για να εξυπηρετήσει τις μεγαλύτερες αξίες. Όπου η τέχνη και η φιλοσοφία θα'ταν στην κορυφή. Θα μπορούσαμε κάποτε... ή θα μπορέσουμε, στην πιο αισιόδοξη εκδοχή, μετά από πάρα πολλά χρόνια. Όταν ο άνθρωπος θα'χει καταλάβει, γιατί τώρα παραμένει ηλίθιος και ζει νομίζοντας πως θα'ναι για πάντα εδώ, πανίσχυρος και μόνος ιδιοκτήτης αυτού του κόσμου. Δεν συνειδητοποιούμε πόσο τυχαία βρεθήκαμε σ'αυτή τη γη και πόσο εύκολα μπορούμε να εξαφανιστούμε.
''The human'' corored pencils art work |
Πριν χρόνια έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο ή μάλλον η περίληψη ενός βιβλίου, με τίτλο ''η κοιλάδα των ρόδων''. Δεν θα σας πω πως τα γεγονότα που περιγράφει είναι αληθινά ούτε και είναι αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό είναι αυτά που γράφει για την τέλεια κοινωνία των ανθρώπων. Γι'αυτόν τον κόσμο που θα μπορούσαμε να'χαμε αν καταλαβαίναμε πως μόνο με την καλοσύνη μπορείς να γίνεις πραγματικά ευτυχισμένος. Περιγράφει έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει χρήμα ούτε και θρησκείες, που ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να φοβάται για να 'ναι καλός, που η μόρφωση και η ενασχόληση με τις τέχνες είναι το μόνο ζητούμενο και που η τεχνολογία υπάρχει μόνο για να εξυπηρετήσει τους ανθρώπους, όχι για να τους σκοτώσει ή να τους υποτάξει.
Πολύ παραμύθι; Διαβάστε το άμα πέσει στα χέρια σας... μπορεί να σας αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεστε. Δεν χρειάζεται να βρείτε το πρωτότυπο, νομίζω είναι αρκετά μεγάλο και ίσως κουραστικό, αρκεί εκείνη η μελέτη-περίληψη που κυκλοφορεί ακόμη νομίζω και που επικεντρώνεται στα πιο ενδιαφέροντα.
Την σημερινή μου ανάρτηση συνοδεύει ένα πορτραίτο. Ένα πορτραίτο ενός ανθρώπου απ'αυτούς που ζουν διαφορετικά. Ίσως να μην το επέλεξε, ίσως ν'αναγκάστηκε. Ένας καλλιτέχνης με μια ζωή βιβλίο. Μπορεί μια μέρα να την μάθω και να σας την διηγηθώ.
''Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.''
Ν. Καζαντζάκης.
Για όσα γράφεις δεν έχω να προσθέσω και πολλά γιατί όντως έτσι είμαστε και τίποτα δε μας κάνει να πιστεύουμε ότι κάτι θ΄αλλάξει, άμεσα τουλάχιστον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πορτραίτο είναι εκπληκτικό! Κάθε φορά η δουλειά σου είναι κι ένα βήμα πιο πάνω ,όταν εμείς οι κοινοί δεν ξέρουμε καν ότι υπάρχει και πιο πάνω κι ότι μπορεί κανείς να βελτιώσει το τέλειο!!
Καλό μήνα και καλή δημιουργική χρονιά!!
Απέχω πολύ από το τέλειο, Νικούλα... όχι πως είναι το ζητούμενο πάντα. Καμιά φορά δεν φτάνει η τελειότητα για να'χει ένα έργο ψυχή. Για μένα αυτό μετράει περισσότερο,να βλέπεις τον πίνακα και να σου μεταδίδει ζεστασιά και συναισθήματα. Αν μεταδίδει και στους άλλους, για μένα αυτό είναι επιτυχία. Φιλιά πολλά κοριτσάκι.
ΔιαγραφήΚαλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπες όλα και με τις λέξεις σου πολλώ δε μάλλον με τη ζωγραφιά σου που ΔΝΕ ΜΟΙΑΖΕΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ και όμως...είναι!!!!
Να είσαι πάντα καλά!!!!
την αγάπη μου!
Εγώ πάλι θέλω να μοιάζει ζωγραφιά...χαχα. Σ'ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου Μπάρμπυ!
ΔιαγραφήΌντως, βρε Μαράκι... Δεν νομίζω πως μένει να προσθέσουμε κάτι άλλο. Τα είπες όλα με λόγια που αγγίζουν όλους μας (πιστεύω) και με σκέψεις που είναι και δικοί μας προβληματισμοί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αριστούργημά σου συμπληρώνει ιδανικά την ανθρώπινη αυτή ανάρτηση...
*Όπως καταλαβαίνεις, εξακολουθώ να μη μπορώ να βρω λέξεις για τα θαύματα που φτιάχνουν τα χεράκια σου!
Καλό μήνα, κορίτσι μου! ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!
Γιάννα μου το πόσο αγγίζουν όλους μας είναι άλλη υπόθεση. Συνήθως εύκολα λέμε ποιο είναι το σωστό αλλά δύσκολα το εφαρμόζουμε...και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου φυσικά. Πολλά φθινοπωρινά δροσερά φιλιά κι από μένα!
ΔιαγραφήΟταν μου χτυπησε ενα καμπανάκι πως άνοιξες...είχα βαλει το μυαλό μου να δουλεψει πως να σχολιασω την απουσία και τον ερχομό σου...με χιούμορ..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΜΩΣ...όταν είδα τον ΑΝΘΡΩΠΟ ..και ότι διάβασα..γυρω απο το τι τον κάνει ευτυχισμενο εκεί προσγειώθηκα..!!
Γραφεις ...Μαράκι μου αυτα που συμφωνούμε απόλυτα...και που μας προβληματίζουν
Λιγοι.. ανθρωποι θα αποφασίσουν στην ζωή τους να νιώσουν με απλα πραγματα πραγματική ευτυχία.. απέχουμε πάρα πολύ απο αυτην την εποχη ακομη...!!
εχουμε γινει υπερκαταναλωτες.. των υλικων...αγαθων και οντως θα χρειαστουν πολλες γενεές ακομη όταν ο ανθρωπος κορεστεί (αν ποτε γινει αυτό) και ζητήσει την ευτυχία στην απλότητα...!!!θα αναζητησω την περίληψη του βιβλίου...!!
Ας γεμίσουμε την ψυχή μας με τα λογια του μεγάλου Καζαντζάκη..!!!
Εκεί όμως που θα προσκηνήσω ακομη μια φορα θα είναι το έργο και το ταλέντο σου.. !!!
παει και τελειωσε είσαι η καλητερη δασκάλα..!!
Θα περιμενουμε καποτε να μας πεις την ιστορία του.. ΑΝΘΡΏΠΟΥ ΣΟΥ..!!
καλως όρισες στο σπιτικό σου αγαπημένο και προβληματισμένο Μαράκι μας..!!
Αγαπη και φιλιά απο όλους μας..!!
Ρουλίτσα μου εσύ είσαι σίγουρα από τους ανθρώπους που έχουν απόλυτα συνειδητοποιήσει πιο είναι το ουσιαστικό και ο τρόπος ζωής σου και ο χαρακτήρας σου είναι παράδειγμα για μας όλους! Την ιστορία του δεν την γνωρίζω ούτε εγώ ολόκληρη αλλά να'σαι σίγουρη πως αν την μάθω ποτέ θα σας την μεταφέρω. Φιλιά πολλά... αμέτρητα!
ΔιαγραφήΕγώ Μαρία μου θα μείνω στον ανθρωπό σου και στα λόγια του Καζαντζάκη. Καλό φθινόπωρο γλυκιά μου με υπέροχες δημιουργίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Κατερίνα μου. Καλό φθινόπωρο και καλές δημιουργίες να'χουμε!
ΔιαγραφήΟ Ανθρωπος όπως λες και συ Μαρία βρίσκεται στο κέντρο !! Ο συγκεκριμένος που ζωγραφίστηκε με τα μολύβια σου ( όπως εσύ ξέρεις) στα μάτια μου αποκτά άλλη αξία για την επιλογή της ζωής του !!Φιλοσοφημένα τα λόγια σου και μόνο συμφωνώ ;; Παρασυμφωνώ !!Καλό φθινόπωρο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο Νικόλ μου! Μακάρι να'χαμε όλοι τη δύναμη να κάνουμε τη διαφορά... οι περισσότεροι ακολουθούμε την πεπατημένη για λόγους ασφαλείας. Τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΜακάρι να καταλάβαιναν όλοι ποιά είναι η "καλή" ποιότητα ζωής, Μαρία μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπληκτικό το καινούργιο σου πορτραίτο!!! Μου φαίνεται γνωστό το πρόσωπο αυτό...θα περιμένω να μας πείς την ιστορία του!
Καλή εβδομάδα και καλό φθινόπωρο !
Ευχαριστώ πολύ Μαριάν μου. Καλό φθινόπωρο να'χουμε!
ΔιαγραφήΒρε Μαρία Βρε Μαρία!!! Τι να πω.....Τα όμορφα λόγια του κειμένου σκεπάστηκαν από την Θεική εικόνα ,την μαγική εικόνα την εικόνα που δείχνει καλύτερη και από φωτό τα ανεπαίσθητα σημαδάκια του δέρματος...Τι έχανα τόσο καιρό με τις παλιοδουλειές μου .Σε καληνυχτίζω με ένα φιλάκι θαυμασμού γιατί πάω να χαζέψω εκ νέου "το πρόσωπο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓκουχ... γκουχ... καλε Μαρακι μου; τι σκονη ειναι αυτη εδώ μεσα; μην το εγκαταλήπεις και αυτο το σπιτακι σου ... παραπονιέται ματια μου .. ολο και καποιος (βλεπε εγω) θα χτυπησει την πορτα του..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερασα να σου αφησω ευχες.. να μην μεινει χωρις αυτες το μπλοκοσπιτακι σου... να περασετε ομορφες γιορτινες μερες Μαρακι μου γεματες με αγαπη... ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ φιλακιααααα!!!!