πνοές τέχνης - Μαρία Βιλλιώτη

  Σήμερα θα σας δείξω μια νεκρή φύση με αντικείμενα λευκά και διάφανα. Το λιγοστό χρώμα των λουλουδιών και των φύλλων υπάρχει για να μας δείξει πως δεν πρόκειται για ασπρόμαυρο έργο. Είναι αρκετά δύσκολο να μπορέσεις να ξεχωρίσεις τους τόνους και τις αποχρώσεις σε αντικείμενα του ιδίου χρώματος ή σε διάφανες επιφάνειες.    Ας μιλήσουμε λίγο για το λευκό ως χρώμα. Το λευκό προκύπτει από την ανάμειξη όλων των βασικών και συμπληρωματικών χρωμάτων σε ίσες αναλογίες. Υπάρχουν πολλές αποχρώσεις του λευκού στη φύση και κατά συνέπεια στη ζωγραφική (χιόνι, ελεφαντόδοντο, οστά, σύννεφα κλπ) . Πολλές φορές το λευκό παίρνει την απόχρωση των διπλανών χρωμάτων του. Ένα σύννεφο που φωτίζεται από τον ήλιο θα κιτρινίσει ή θα γίνει πορτοκαλί στο ηλιοβασίλεμα, το λευκό πορσελάνινο βάζο θα χρωματιστεί από τις αντανακλάσεις των αντικειμένων που βρίσκονται κοντά του.    Για να κάνουμε τις σκιές σε ένα λευκό αντικείμενο θα χρησιμοποιήσουμε διάφορες αποχρώσεις του γκρίζου και απαλές πινελιές από τα χρ

  Σας έχω ενημερώσει για την ομάδα ΄΄Ζωγράφοι σε δράση για τα Παιδιά'' . Αυτό το Σ/Κ έγινε η έκθεση με τους παιδικούς πίνακες που έστειλαν ερασιτέχνες κι επαγγελματίες ζωγράφοι από όλη την Ελλάδα. Τα έργα αυτά στη συνέχεια θα στολίσουν τα δωμάτια των παιδιών σε διάφορα ιδρύματα.  Έμαθα πολύ πρόσφατα γι'αυτή τη δραστηριότητα και πρόλαβα να στείλω ένα μόνο πινακάκι. Την Κυριακή κατάφερα να πάω και στην έκθεση. Και λέω κατάφερα γιατί ο καιρός δεν βοηθούσε (είμαι και μηχανόβια, μη το ξεχνάμε, βροχή και μηχανή δεν πάει!), η πρόσβαση με τα μέσα μεταφοράς δύσκολη (δεν βόλευε κανένας σταθμός ΗΣΑΠ) και τελικά έφτασα στον πιο κοντινό σταθμό και μετά περπατούσα γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω την απόσταση και ταξί δεν φαινόταν πουθενά, μέσα στη βροχή με την ομπρελίτσα μου, ανάμεσα σε τόνους σκουπιδιών (ερχόμενη και από Βέροια που είναι πεντακάθαρη, πολύ μου κακοφάνηκε) και τελικά έφθασα στο ''Παναιτώλειο'' στην Αλσούπολη για να διαπιστώσω πως άξιζε τον κόπο και πολύ καλ

  Αν πιστέψατε πως πάω να τη γλιτώσω κάνατε λάθος. Είμαι διακοπές απλά (χι,χι,χι) και αν κι έχω υπολογιστή, όπως καταλαβαίνετε μου είναι δύσκολο να βρω χρόνο για τέτοια παιχνιδάκια. Θα ξεκινήσω κι αν τα καταφέρω καλώς. Αλλιώς, όταν επιστρέψω (περιττό να σας πω πως περνάω τέλεια! Η Β.Ελλάδα μας και συγκεκριμένα η Μακεδονία είναι ένα όνειρο, ειδικά τώρα το φθινόπωρο). Λοιπόν, για να ξεκινήσουμε, στο παιχνίδι αυτό με προσκάλεσαν πολλοί. Πρώτη η Φανή  μας, αν δεν κάνω λάθος, μετά η   Έφη  , ακολούθησε η Φιλία  , η   Λίτσα   και τέλος η  Ευσταθία . Αν ξέχασα καμία συγχωρέστε με, δεν μπαίνω συχνά αυτές τις μέρες.   Τώρα πρέπει να σας πω 7 πράγματα για μένα ώστε να γνωριστούμε καλύτερα (όσο είναι εφικτό). Πάμε... 1. Είμαι ψηλή, ξανθιά, γαλανομάτα, 2. Μένω σε ένα νεοκλασικό που κληρονόμησα από την βαθύπλουτη νονά μου μαζί με όλα τα μετρητά και τα χρυσαφικά. 3. Μου αρέσει να περνάω τις διακοπές το καλοκαίρι με το κότερό μου στα νησιά μας, αλλά το χειμώνα προτιμώ τα σαλέ μου στα ορεινά. 4. Το με

  Σήμερα ανακοίνωσε το  ''artspot''   την έκδοση του e-book με διηγήματα του διαγωνισμού που διοργάνωσε το 2010. Αν θυμάστε κι αν είχατε δει σε παλαιότερη ανάρτησή μου   εδώ , είχε ακολουθήσει ένας δεύτερος διαγωνισμός για την εικονογράφηση των 5 πρώτων. Είχα στείλει ένα θέμα για το διήγημα ''Τάγκο Νοτούρνο'' την Έλενας Κοτσίφη, το οποίο τελικά ήταν αυτό που επιλέχθηκε.  Η επιτροπή που επέλεξε τους νικητές ήταν πέντε καταξιωμένοι άνθρωποι των γραμμάτων: Ελένη Γκίκα, Λεία Βιτάλη, Μάνος Κοντολέων, Θανάσης Χειμωνάς , όλοι συγγραφείς και ο Γιάννης ο Φαρσάρης από το artspot    Ήρθε, λοιπόν, και η έκδοση!  Όλο το βιβλίο περιέχει 20, εξαιρετικά κατά τη γνώμη μου, διηγήματα που θα σας πρότεινα να διαβάσετε. Τώρα θα μου πείτε γιατί ηλεκτρονικά; Εδώ χωράει πολύ κουβέντα. Είμαι λάτρης του βιβλίου και δεν νομίζω πως μπορεί να το αντικαταστήσει τίποτα. Όμως κάτι αντίστοιχο δεν θα μπορούσε να γίνει (και δεν έχει γίνει ποτέ) με έντυπη έκδοση γιατί το κόστος είναι α

  Όταν είδα πρώτη φορά αυτό το παιχνιδάκι με τις αναρτήσεις δεν μου πέρασε από το μυαλό να το παίξω κι εγώ. Αν έχετε προσέξει δεν έχω μπει και ποτέ στη διαδικασία να δώσω βραβεία παρόλο που τα δέχομαι με χαρά. Ο λόγος είναι πως δεν θέλω να ξεχωρίσω ή να διαλέξω είτε πρόκειται για φιλικά blog είτε για αναρτήσεις. Πιστεύω πως όλα έχουν την αξία και τη σημασία τους. Θα ήμουν φοβερά αναποφάσιστη και θα περνούσα πολλές ώρες στην προσπάθειά μου να επιλέξω.    Μετά όμως από την πρόταση της φίλης Ρένας  και επειδή βρήκα αρκετό χρόνο σήμερα (ξύπνησα πολύ νωρίς!),  μου μπήκε η ιδέα να το προσπαθήσω και διαπίστωσα στην πορεία πως είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναδώ και να θυμηθώ όλα αυτά που έχω καταγράψει αυτούς τους μήνες. Πίστευα πως επειδή το blog μου είναι σχετικά καινούριο δεν θα είχε και πολύ ενδιαφέρον. Όμως πρόσεξα πως πολλοί δεν έχουν δει τις πρώτες αναρτήσεις μου γιατί ήρθαν πολύ αργότερα και πως ακόμη κι εγώ είχα ξεχάσει κάποιες λεπτομέρειες και μου ήταν χρήσιμο να τις ξαναδώ.