Επιστροφή με χαμόγελο!

  Επιστρέψαμε! Όλα καλά! Δεν γκρινιάζουμε γιατί και αρκετές μέρες ήταν οι διακοπές μας και πολύ όμορφα περάσαμε και πολλά έχουμε να κάνουμε τώρα που γυρίσαμε. Πρώτα να ευχαριστήσω όσους μου ευχήθηκαν διαδικτυακά για τη γιορτή μου και δεν μπόρεσα να τους απαντήσω μη έχοντας καλή πρόσβαση στο ίντερνετ όλες αυτές τις εβδομάδες. Επίσης να ευχηθώ με τη σειρά μου σε όσους γιόρταζαν. 

  Στην τελευταία μου ανάρτηση σας ενημέρωνα πως και τα δύο έργα μου εγκρίθηκαν για τη 10η έκθεση που διοργανώνει  η ένωση ζωγράφων με χρωματιστά μολύβια της Αγγλίας ( UKCPS ). Είναι πρώτη φορά που στέλνω έργα μου σε μια τέτοια έκθεση και όπως διαπίστωσα εκ των υστέρων, δεν είναι λίγα αυτά που απορρίπτονται. Επίσης δεν γνώριζα αν επιτρέπεται να τα δημοσιεύσουμε πριν το άνοιγμα της έκθεσης αλλά τώρα που γύρισα είδα πολλούς να το κάνουν, οπότε με μεγάλη μου χαρά (για να πω  την αλήθεια είμαι ενθουσιασμένη, αλλά το ελέγχω!) θα σας τα παρουσιάσω.

  Όχι ακόμη. Πρώτα θα σας πω τι πέρασα πριν φύγω για διακοπές. Οι πίνακες έπρεπε να αμπαλαριστούν και να σταλούν στην Αγγλία. Επέλεξα τα ΕΛΤΑ εκφράζοντας κάποια ανησυχία για την όλη διαδικασία και τελικά τη μεγάλη γκάφα την έκανα μόνη μου. Επειδή δεν μπορούσα να τα στείλω η ίδια (πέρασα λίγες ημέρες στα ''πάτρια''  και γυρίζοντας θα φεύγαμε για διακοπές), ανέλαβε ο καλός μου σύζυγος κι εγώ του έδωσα ένα πολύ ωραίο χαρτάκι με τα στοιχεία για να τα ετοιμάσει. Μόνο που του έγραψα τη μισή διεύθυνση (του έδωσα το λάθος χαρτάκι, γιατί την είχα γράψει κι ολόκληρη σε ένα άλλο). Για να καταλάβετε έλειπε ο ταχυδρομικός κώδικας και η πόλη!!! Θα μου πείτε τι έγραψα; Έγραψα τον παραλήπτη , την οδό (κάποια φάρμα!) και την περιοχή (ένα τοπωνύμιο προφανώς.). Α,  και τη χώρα!!! ENGLAND!!! Μια χαρά, τι είναι η Αγγλία... ένα μεγάλο χωριό. Θα βγει ο ταχυδρόμος με τη ντουντούκα στην πλατεία, θα φωνάξει την κυρία κι εκείνη θα πάει να πάρει το δέμα!!!

   Όταν το διαπίστωσα (εντελώς τυχαία το ίδιο απόγευμα,κουβεντιάζοντας πως ήταν κάπως περίεργη η διεύθυνση με τη φάρμα και τα σχετικά) έπαθα συμφορά. Τηλεφωνούσα όπου μπορούσα για να μάθω αν υπήρχε περίπτωση να το σταματήσω και τελικά την επόμενη πρωί πρωί μου είπαν πως το δέμα είχε φύγει και από το ταχυδρομείο και από το Ρουφ και ήταν καθ'οδόν προς αεροδρόμιο. Τόση ταχύτητα δεν την περίμενα. Έστειλα email στον παραλήπτη εξηγώντας τα ρεζιλίκια μου κι ελπίζοντας πως αν είναι να επιστραφεί θα προλάβω να το ξαναστείλω αγγαρεύοντας κάποιον που ίσως βρισκόταν στην Αθήνα Αυγουστιάτικα (βρήκα και το μήνα!!!). 

 Το ίδιο βράδυ όμως, ο παραλήπτης,μου έστειλε ένα κάπως καθησυχαστικό μήνυμα πως η τοποθεσία αυτή ήταν μοναδική στην Αγγλία και πως υπήρχαν πολλές πιθανότητες να φθάσει το δέμα. Δεν θα το πιστέψετε! Το επόμενο απόγευμα πήρα ένα email πως οι πίνακές μου έφθασαν ασφαλείς και όλα ήταν εντάξει! Τα έστειλα Δευτέρα με ελλειπή διεύθυνση και την Τετάρτη ήταν εκεί! Απίστευτο; Πως να μη συγχαρώ τα ΕΛΤΑ μας αλλά και τα αντίστοιχα της Αγγλίας για τέτοια ταχύτητα και ακρίβεια!

   Όλα αυτά σας τα είπα για να έχετε το νου σας και να τσεκάρετε πολλές φορές ό,τι γράφετε κι επίσης για να δηλώσω πόσο χαζή νοιώθω διαβάζοντας τις ανησυχίες μου για τα ταχυδρομεία μας στην προηγούμενη ανάρτηση.

   Πάμε τώρα στους πίνακες που είναι το πιο σημαντικό. Θα σας δείξω τις φωτογραφίες και θα ακολουθήσουν κάποιες εξηγήσεις για τα τεχνικά ζητήματα: 

                                     

''A girl from the Cyclades'', coloured pencil,  28cmX36cm

''Treasures from the Earth'', coloured pencil, 51cmX41cm

  Ο πρώτος πίνακας είναι η προσωπογραφία ενός κοριτσιού, της Ειρήνης, με έντονα μεσογειακά χαρακτηριστικά και καταγωγή από την Ανάφη. Διάλεξα όμως τις Κυκλάδες για τον τίτλο με το σκεπτικό πως η Ανάφη θα είναι άγνωστη στους περισσότερους επισκέπτες της έκθεσης. Δεν θα υπάρχει κάποιος για να εξηγήσει τέτοιες λεπτομέρειες καθώς εγώ δεν θα μπορέσω, δυστυχώς,να παρευρεθώ.

 Η Ειρήνη υπήρξε μαθήτρια μου στο ελεύθερο σχέδιο και τώρα είναι φοιτήτρια. Σπουδάζει φωτογραφία κι επειδή είναι κι αυτή καλλιτέχνης και πολύ καλή φίλη πια, είχε την καλοσύνη να μου επιτρέψει να φτιάξω το πορτρέτο της για την έκθεση. Που θα έβρισκα τέτοια κοπέλα! Ειρηνούλα μου σ'ευχαριστώ πολύ.

  Το έργο είναι ζωγραφισμένο σε Ampersand claybord 3/4 και δεν χρειάστηκε κορνίζα. Δείτε το από το πλάι για να καταλάβετε πως είναι αυτή η επιφάνεια:

   Το δεύτερο έργο έχει ως θέμα το ρόδι. Είναι κι αυτό ένας από τους θησαυρούς της Ελληνικής γης, σύμβολο καλής τύχης. Γυρίζοντας κάθε χρόνο από την Κρήτη, που είναι πια δεύτερή μου πατρίδα, είμαι όλο και πιο σίγουρη πως ο άνθρωπος δεν χρειάζεται τίποτε απ'όλα αυτά που μας σερβίρουν στις τηλεοράσεις και τα περιοδικά. Τόσος πλούτος σ'αυτή το νησί! Δεν υπάρχει τίποτε που να μη μπορεί να φυτρώσει σ'αυτά τα χώματα, σύκα, σταφύλια, ρόδια, λαχανικά, χόρτα απίστευτα, μανιτάρια, βατόμουρα...Λίγο να φύγεις από τις κεντρικές πόλεις και σε κατακλύζουν μυρωδιές. 

  Κι όχι μόνο στην Κρήτη βέβαια. Σ'όλη την Ελλάδα. Τι να πει κανείς για το λάδι μας! Πόσες λίγες χώρες στον κόσμο παράγουν ελαιόλαδο; Είναι λιγότερες από τα δάχτυλα ενός χεριού! Ξεχνάμε τι έχουμε και ψάχνουμε σε λάθος δρόμους...

  Για να επιστρέψω στον πίνακα να πω πως είναι ζωγραφισμένος σε Ampersand pastelbord και τον πλαισίωσα με ξύλινη κορνίζα. Τζάμι φυσικά δεν χρειάζεται γιατί αυτά τα υλικά είναι σταθερά σαν ξύλα και παίρνουν και βερνίκι. Δείτε τον πως είναι ολοκληρωμένος:

Αυτά όσον αφορά στην έκθεση και όποιος βρεθεί προς Λονδίνο (λέμε τώρα...μπορεί να πεταχτείτε για ψώνια!), ας περάσει να δει από κοντά τη δουλειά μας. Η έκθεση θα γίνει στο Methodist Central Hall, Westminster, London.