πνοές τέχνης - Μαρία Βιλλιώτη

  Οι προσωπογραφίες παιδιών είναι από τ'αγαπημένα μου θέματα, θα το'χετε καταλάβει ήδη! Το πολυτιμότερο πράγμα πάνω στη γη... τα παιδιά, αυτά που θα συνεχίσουν τη ζωή, που θ'αλλάξουν όσα άσχημα τους αφήσαμε εμείς.    Για μένα δεν υπάρχουν μητρικά φίλτρα, αν υπήρχαν όλες οι μαμάδες του κόσμου θα'ταν καλές. Υπάρχει όμως η μαγεία του να μεγαλώνεις ένα παιδί. Να είσαι εσύ ο υπεύθυνος για ό,τι καλό ή κακό θα του συμβεί, εσύ που θα πρέπει να το φροντίσεις, να του μάθεις τον κόσμο, να το κάνεις δυνατό στο σώμα και στη ψυχή για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του μεγαλώνοντας και να μη σε χρειάζεται.    Ανεξάρτητα, λοιπόν αν είσαι μαμά ή μπαμπάς, βιολογικός ή όχι γονιός του, τα ίδια πράγματα θα νιώσεις εφόσον είσαι ψυχικά υγιής και συνειδητοποιημένος για το τι κάνεις. Δεν μπορώ ν'ακούω πως ''σαν την μάνα'' κλπ. Πιστεύω πως είναι καθαρά θέμα κοινωνικών δομών και παιδείας. Τα παιδιά δένονται μ'αυτόν που τα φροντίζει. Αν οι μπαμπάδες είναι ...

  Τα χρωματιστά μολύβια, θα φανταζόταν κάποιος, πως είναι μόνο για να ζωγραφίζουμε χρωματιστές εικόνες. Το αυτονόητο δηλαδή. Αυτό έκανα κι εγώ μέχρι πρόσφατα.  Όταν, λοιπόν, ήθελα να ζωγραφίσω ασπρόμαυρο έργο, χρησιμοποιούσα γραφίτη. Δεν θυμάμαι αν ήταν η πρώτη φορά τότε ή το'χα σκεφθεί και νωρίτερα, αλλά όταν είδα ένα σετ χρωματιστών μολυβιών της LYRA, με αποχρώσεις μόνο του γκρι, νομίζω πως τότε μπήκε στο μυαλό μου η ιδέα να δοκιμάσω ασπρόμαυρο έργο με χρωματιστά μολύβια.  Πέρασε πολύ καιρός από τότε, για να πω την αλήθεια χρόνια, μέχρι να αποφασίσω να δοκιμάσω. Το μικρό σετάκι των γκρίζων μολυβιών ήταν ό,τι πρέπει για να μπει στο βαλιτσάκι των υλικών που θα κουβαλούσα στις διακοπές. Οπότε το πείραμα έγινε εκεί.    Θέμα υπήρχε και μάλιστα επίκαιρο (για τότε... γιατί τώρα μπρρρ), το μοντέλο κλασσικό και αγαπημένο... τα μολύβια ακονίστηκαν και.......... ταράμ ταράμ!!! Χρωματιστά μολύβια σε χαρτί.  Καιρό είχα ν'ασχοληθώ μ'αυτόν τον τυ...

  Θα κάνω ποδαρικό με κάτι πολύ ευχάριστο για μένα, το οποίο το γνώριζα εδώ και λίγο καιρό, αλλά ήθελα να'χω τα ντοκουμέντα στα χέρια μου για να σας το παρουσιάσω. Κέρδισα το νόμπελ!!! Αστείο για το καλό της χρονιάς... χαχαχα... Όχι δεν το κέρδισα... παρά τις πολλαπλές μου υποψηφιότητες, με αγνοούν εκνευριστικά επιδεικτικά!    Πάμε στα γεγονότα:    Η   Ann Kullberg είναι μια Αμερικανίδα (ε, μα όλο Άγγλοι και Άγγλοι!!!) ζωγράφος με χρωματιστά μολύβια. Δεν είναι, όμως, μια τυχαία ζωγράφος. Είναι από τις κορυφαίες και αναγνωρισμένες παγκοσμίως. Ε, λοιπόν, με 'βαλαν στη θέση της... χαχαχα... Άντε πάλι χιουμοράκι... Μπα σε καλό μου σήμερα...    Συνεχίζω χωρίς άλλα αστεία... χιχι...  Εδώ και κάποια χρόνια η Kullberg εκδίδει ένα περιοδικό με θέματα για χρωματιστά μολύβια, τεχνικές, υλικά κλπ. Εκτός του μηνιαίου περιοδικού, έχει ξεκίνησε και μια σειρά βιβλίων με έργα και ζωγράφους χρωματιστών μολυβιών, απ' όλο τον κόσμο. Φέτος εξέδωσε το δεύ...