Οι προσωπογραφίες παιδιών είναι από τ'αγαπημένα μου θέματα, θα το'χετε καταλάβει ήδη! Το πολυτιμότερο πράγμα πάνω στη γη... τα παιδιά, αυτά που θα συνεχίσουν τη ζωή, που θ'αλλάξουν όσα άσχημα τους αφήσαμε εμείς.
Για μένα δεν υπάρχουν μητρικά φίλτρα, αν υπήρχαν όλες οι μαμάδες του κόσμου θα'ταν καλές. Υπάρχει όμως η μαγεία του να μεγαλώνεις ένα παιδί. Να είσαι εσύ ο υπεύθυνος για ό,τι καλό ή κακό θα του συμβεί, εσύ που θα πρέπει να το φροντίσεις, να του μάθεις τον κόσμο, να το κάνεις δυνατό στο σώμα και στη ψυχή για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του μεγαλώνοντας και να μη σε χρειάζεται.
Ανεξάρτητα, λοιπόν αν είσαι μαμά ή μπαμπάς, βιολογικός ή όχι γονιός του, τα ίδια πράγματα θα νιώσεις εφόσον είσαι ψυχικά υγιής και συνειδητοποιημένος για το τι κάνεις. Δεν μπορώ ν'ακούω πως ''σαν την μάνα'' κλπ. Πιστεύω πως είναι καθαρά θέμα κοινωνικών δομών και παιδείας. Τα παιδιά δένονται μ'αυτόν που τα φροντίζει. Αν οι μπαμπάδες είναι αδιάφοροι ή εκ των πραγμάτων πολύ απασχολημένοι και δεν έχουν χρόνο για τα παιδιά, φυσικό είναι να μένουν σε δεύτερη μοίρα. Όπως συμβαίνει και το αντίθετο κι όλο και περισσότερα παραδείγματα βλέπουμε γύρω μας.
Παιδιά, όμως, δεν είναι μόνο τα δικά μας. Ούτε και τα δικά μας μας ανήκουν με την έννοια της ιδιοκτησίας. Έγνοια μας πρέπει να'ναι όλα τα παιδιά του κόσμου και σκοπός μας να τους μαθαίνουμε να'ναι αυτοδύναμα κι ανεξάρτητα.
Έχουμε πολλά ελαττώματα ως άνθρωποι κι ως γονείς, ακόμη περισσότερα. Θέλουμε τα παιδιά μας, όχι απλά να μας αγαπούν, αλλά να μας έχουν ανάγκη. Μας αρέσει να μας ζητούν τη βοήθειά μας κι εμείς να την προσφέρουμε απλόχερα, αποδεικνύοντας (εσφαλμένα) στον εαυτό μας, στους γύρω μας, στο ίδιο το παιδί μας, πόσο καλοί γονείς είμαστε. Εγωισμός κι εδώ... το χειρότερο των ελαττωμάτων μας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους φίλους και με όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Θέλουμε να μας αγαπάνε και νομίζουμε πως αν μας χρειάζονται θα μας αγαπούν περισσότερο. Συχνά δεν κάνουμε ή δεν λέμε αυτά που πιστεύουμε για να μη γίνουμε δυσάρεστοι.
Όμως αγάπη δεν σημαίνει συμφωνώ πάντα μαζί σου... σου δίνω ό,τι ακριβώς θες. Μπορώ ν'αγαπώ και το λάθος σου και το κουσούρι σου και μπορώ και να στο λέω. Το ίδιο θέλω να κάνεις κι εσύ. Αυτό για μένα είναι πραγματική σχέση. Όλο αυτό έχει πολλές παραμέτρους και πολλή συζήτηση αλλά ας μη ξεφύγω από το θέμα.
Επιστρέφω στις μικρές ψυχούλες που έρχονται στον κόσμο χωρίς να'χουν ιδέα τι θ'αντιμετωπίσουν, χωρίς να'χουν καν την επιλογή να διαλέξουν. Όπως ήρθες κι εσύ κι εγώ... γιατί ξεχνάμε μεγαλώνοντας πως υπήρξαμε όλοι παιδιά. Πως φοβόμασταν το σκοτάδι, πως τρέχαμε στο κρεβάτι των γονιών μας όταν ξυπνούσαμε από κάποιο κακό όνειρο, πως είχαμε άπειρες απορίες και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πολλά πράγματα, πως μας τρόμαζαν οι φωνές και η φασαρία, πως βαριόμασταν το διάβασμα... πως κάναμε ό,τι κάνουν τα παιδιά μας, που σήμερα απαιτούμε να'ναι ώριμα πριν την ώρα τους και να 'ναι και άψογα σε όλα για να μπορούμε να καμαρώνουμε ως οι τέλειοι γονείς.
Ας μη τα τρέχουμε νύχτα μέρα σ'ένα σωρό άχρηστες και βαρετές δραστηριότητες, στερώντας τους το παιχνίδι... επειδή απλά το κάνουν όλοι οι άλλοι γονείς και θα νιώσουμε μειονεκτικά. Αφήστε τα παιδιά να επιλέξουν αυτά που τους αρέσουν, δώστε τους ερεθίσματα, μη τα καθοδηγείτε. Παίξτε μαζί τους, κουβεντιάστε, δείξτε τους όσα ξέρετε, δεν χρειάζονται διπλώματα για να μάθεις να ζεις.
Τα παιδιά έχουν δικαιώματα... μόνο δικαιώματα έχουν... καμιά υποχρέωση απέναντί μας... και δεν εννοώ τους κανόνες που πρέπει να μάθουν για να μπορούν να σταθούν αργότερα στο κόσμο.
Ας σταθούμε δίπλα τους κι ας τ' αφήσουμε να'ναι παιδιά, γιατί ενήλικες θα'ναι για όλη τους τη ζωή.
Χρωματιστά μολύβια (prismacolor premier) σε χαρτί fabriano |
Υ.Γ. Κλείνοντας να σας ενημερώσω πως πρόκειται να κάνω ένα σεμινάριο στην Αθήνα, με τι άλλο... με χρωματιστά μολύβια! Όποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί μου να του δώσω περισσότερες λεπτομέρειες. Θα χαρώ πολύ να μοιραστούμε λίγη από τη χαρά που προσφέρει η ζωγραφική και φυσικά πολλά από τα μυστικά των μικρών ξύλινων μαγικών μου μολυβιών...
Με καλυψες πληρως οτι και να προσθεσω θα ειναι περιττο!Μιλω ως φιλη ...που μου χεις πει πολλες φορες τα κουσουρια μου χαχαχαα και το εκτιμω!
ΑπάντησηΔιαγραφήφανταστικη αναρτηση Μαρακι μου απο ολες τις αποψεις !!!
Οσο για τα πορτραιτα.....αξιζουν καθε θαυμασμο!!!
Και που στα χει πει,τι κατάλαβε;;;χαχαχαχα
Διαγραφήχαχα τρελαίνομαι για για τα ωραία ξεμπροστιάσματα !!! χαχαχα
ΔιαγραφήΜη μου δίνεις θάρρος Μισιρλάκι... θα σε τσακίσω στα κουσούρια...χαχαχα.
Διαγραφήκι εγω δεν θα πω.....Συμφωνώ σε πολλά, διαφωνώ σε κάποια, και απο κοντά όταν λάβω μερος στο σεμιναριο αν ..ξαναγίνει, μπορώ΄να τα πω.΄Τώρα όμως να ευχηθώ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ, και αυτη τη φορά, και να πω οτι μακαρι να μην είχαν τέτοιες στιγμές στη ζωή τους και ας ηταν οι ζωγραφιές σου εικονικές! αλλα...δεν είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλακια!!!πολλά!! σε σένα και στο παδικό μουτράκι που έχεις κοντά σου!
και συμφωνώ οτι τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να ζήσουν σαν παιδιά! το νοιώθουμε κι εμεις και αλλάζουν οι στιγμές μας οταν είμαστε κοντά τους!
Θα περιμένω τις ενστάσεις σου από κοντά! Εύχομαι να είναι σύντομα η συνάντηση. Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΜαράκι, το ανέλυσες διεξοδικότατα το θέμα! Δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω κάτι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ακρίβεια, δεν θα άλλαζα ούτε μία τελεία από τα λόγια σου!
Το πορτρέτο είναι σκέτη γλύκα! (Α, γι' αυτό και το ανάλογο σχόλιο στο blog της Σμαραγδένιας μας, ε?)
Φιλάκια πολλά-πολλά!
Κάθε επιτυχία στο σεμινάριο!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Άτιμο Συριανάκι, όλα τα καταλαβαίνεις,χαχα. Συμφωνούμε όλοι, το θέμα είναι τι κάνουμε στην πράξη... κι εγώ πρώτη πρώτη!
ΔιαγραφήΥπέροχη ανάρτηση........ γεμάτη αλήθειες!!!!!! Τα "δικά σου παιδιά" δεν υπάρχουν λόγια για να χαρακτηριστούν!!!!!!!!!!! Καλή επιτυχία στο σεμινάριο!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Βικούλα... βρε λες να'θελα να γίνω πολύτεκνη γι'αυτό ζωγραφίζω όλο παιδιά;χαχαχα
ΔιαγραφήΑγαπημένη μου Δασκάλα, πόσο συμφωνώ με τα λόγια σου !! Θυμήθηκα αυτό το υπέροχο απόφθεγμα του σοφού Χαλίλ Γκιμπράν....αυτό που λέει
ΑπάντησηΔιαγραφή" Τα παιδιά σου δέν είναι παιδιά σου
είναι οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από ´σένα
Κι άν και βρίσκονται μαζί σου, δέν σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους..............
Έχει και συνέχεια...αλλά δέν στο γράφω όλο κΑι...υποθέτω θα το ξέρεις...είναι κάτι πολύ αγαπημένο μου !!
Τα παιδικά σου πορτρέτα είναι όλα μοναδικά, πανέμορφα και εσύ ένα αστέρι !!!!!
Φιλάκια πολλά στέλνω σε σένα και το Βασίλη σου τον γλυκούλη...που ακόμα τον θυμάμαι να χοροπηδάει μαζί με τον φίλο του στην έκθεσή σου και να φωνάζουν και τα δυό τους σάν ζουλού τρέχοντας μέσα στον κόσμο...Θεοί...χάχάχάααα
Εντωμεταξύ, μου έχει λείψει η τάξη ζωγραφικής....κάποια στιγμή θα σκάσω μύτη κι εγώ..χέχέ !! :)
Καλό σεμινάριο δασκάλα !!
Φιλάκια πολλά !!
Καλώς το Μυρσινάκι μου. Χαίρομαι που συμφωνείς... καιρός να τα εφαρμόσεις κι εσύ, λοιπόν...ξεκίνα πρώτα από τη δημιουργία του παιδιού...χαχαχα! Γκιμπράν αγαπημένος...
ΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου,Μαρία!Γιαιτί όπως λέει κι ο Γκιμπράν: Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Καλή επιτυχία στο σεμινάριο!!
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Έτσι ακριβώς Κρητικοπούλα μου. Τα λέει όλα ο ποιητής... Τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΚαλά τα λες Μαράκι μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα λάθη κάνουμε και δε τα βλέπουμε!!!!!
Μακάρι να αρχίζαμε από την αρχή, ίσως κάτι να αλλάζαμε!!!
Σε περιμένουμε και στη Θεσσαλονίκη!!!!!
Πολλά φιλιά!!!!!
Ρένα μου λες και μόλις γινόμαστε γονείς, κερδίζουμε και 5,10 βαθμούς μυωπίας...χαχα. Άστα... όλοι τα ίδια κάνουμε! Θα σας έρθω και μάλιστα δις... κάντε κουράγιο...χαχα.
ΔιαγραφήΑκριβώς τα ίδια λόγια γράψανε τα κορίτσια από πάνω η Μιρσίνη και η Ρόζα... Μαράκι μου αν τα ήξερα και εγώ τα ίδια θα σου έγραφα... και ποιος δεν θα συμφωνούσε με αυτά που γράφεις;;όλα αλήθειες...και βέβαια δεν μας ανήκουν τα παιδιά... απλά αν μαθαίναμε και εμείς οτι είμαστε το μεταφορικό μέσο να έρθουν στην ζωή...τότε ίσως οι σχέσεις μας να μην ήταν τόσο καταπιεστικές.. απέναντί τους.....η θυμωμένη φατσούλα τα λέει όλα... μέσα από την έκφραση των ματιών του..!!! φιλώ σε ΚΥΡΙΑ μου..!!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις έχεις κάνει κι εσύ τις κουτσουκέλες σου Ρουλιτσα ε; χαχαχα. Όλοι μας κάνουμε λάθη, γι'αυτό και συζητάμε για να διορθώνουμε ό,τι προλαβαίνουμε. Πολλά φιλιά Ρουλίτσα μου!
ΔιαγραφήΜαράκι μου, δεν έχω ν΄αλλάξω ούτε ένα "και" απ' τις απόψεις σου για τα παιδιά και την διαπαιδαγώγησή τους,όπως φανταζομαι και κάθε ισσοροπημένος άνθρωπος!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην καθημερινότητα και στην πράξη χρειάζεται πολλή δουλειά και προσοχή!!!!
Τα έργα σου είναι υπέροχα, το τελευταίο μουτράκι δε, μοναδικό!!!!
Καλή επιτυχία στα μαθήματα!!!!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!!!!
Αρετή μου σίγουρα στην εφαρμογή πολλά είναι διαφορετικά. Ας προσπαθούμε για το καλύτερο και τα λάθη μέσα στο πρόγραμμα είναι. Αρκεί να τα βλέπουμε και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Φιιλιά πολλά και σ'ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΜε βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη οι σκέψεις σου και με συγκινούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι καλή επιτυχία στα σεμινάρια που ετοιμάζεις.
Φιλιά
Να'σαι καλά Μπέττυ μου. Άνθρωποι με αδυναμίες είμαστε... κάνουμε και λάθη. Όπως είπα και στην Αρετή, το παν είναι να τα βλέπουμε και να τα παραδεχόμαστε. Τα παιδιά έχουν και δική τους κρίση και άμυνες. Φιλία πολλά.
ΔιαγραφήΝομίζεις ότι διαφωνώ Μαρία μου τα ίδια πιστεύω αλλά άλλα έκανα , τι να λέμε ενώ όλοι συμφωνούμε θέλουμε τα παιδιά μας κτήμα και ιδιοκτησία μας και το κυριότερο τα σπρώχνουμε εκεί που θέλουμε για μα είμαστε περήφανοι γονείς και όταν αντιδρούν τα λέμε και αχάριστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖωγράφισε εσύ τα μουτράκια που είναι αυθόρμητα με τα μαγικά σου χρωματιστά μολύβια
Φιλάκια πολλά
Ό,τι θεωρούμε λάθος, μπορούμε και να το αλλάξουμε Νικόλ. Ποτέ δεν είναι αργά. Κι αν δεν προλαβαίνουμε στα δικά μας παιδιά, μπορούμε να τα συμβουλέψουμε για τα δικά τους... το να παραδεχτούμε τα λάθη μας δεν μας ρίχνει στα μάτια τους... ίσα ίσα. Σ'ευχαριστώ πολύ και σου στέλνω τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ κι εγώ με τις σκέψεις σου, αν και είναι δύσκολο στην πράξη να τα κάνουμε όλα αυτά. Τι όμορφο μουτράκι ήταν αυτό;;;;!!! Γούτσου,γούτσου. Θαυμάζω πολύ την ζωγραφική σου.Καλή επιτυχία στα σεμινάρια!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα καλά, δύσκολα είναι Νεφέλη μου. Δυστυχώς δεν θα'πρεπε, αλλά έχουμε κάνει τη ζωή μας δύσκολη γενικώς. Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Φιλιά πολλά.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ και επαυξάνω Μαρία μου!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πορτρέτα σου υπέροχα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλάκια πολλά!!!!
Ευχαριστώ πολύ κορίτσι! Σμουτςςςςςςςς
ΔιαγραφήΑχ Μαρία, δεν είσαι απλά και μόνο το Μολυβένιο Κορίτσι, είσαι ένα Σοφό Μολυβένιο Κορίτσι.. Καλή επιτυχία στο σεμινάριο, αν και τη θεωρώ σίγουρη! Πολλά φιλιά...οι ζωγραφιές σου δίνουν ρέστα!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς το Πετροκοριτσάκι μας! Στο'χω πει πως είμαι σούπερ αλλά δεν με πίστεψες...χαχα... σοφή στις αναρτήσεις και γιούχου στα σχόλια...χαχα... πάρε και κατάλαβε... Ευχαριστώ πολύυυυυυυ!!!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σου Μαρία, αλλά στην πράξη όμως όλο και κάπου θα ξεφύγουμε. Μακάρι να ήμασταν όλοι τέλειοι γονείς. Το μουτράκι σκέτη γλύκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και θα ξεφύγουμε... αρκεί να μην έχουμε τον ασυμμάζευτο...χαχαχα...Να'σαι καλά Κατερινάκι.
ΔιαγραφήΥπέροχο το κείμενό σου, Μαρία μου, έτσι είναι ακριβώς όπως τα λές!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί υπέροχο μουτράκι είναι αυτό??? Ο Νίκος επιμένει ότι το είδε στην έκθεση, εγώ πάλι δεν είμαι σίγουρη,
ποιός έχει δίκαιο??? χαχαχα!!!!!
Φιλιά και καλή εβδομάδα!!
Ο ΝΙΚΟΣ! χαχαχα λυπάμαι που στο λέω,αλλά εσύ δικαιολογείσαι γιατί το ενδιαφέρον διασπαζόταν σε πρόσωπα.
ΔιαγραφήΤόλμησες να αμφισβητήσεις τον Άγιο; Το δίκιο δικό του Μαριαννάκι... μάρτυρας και η Χαρά... αλλά όλο μπίρι μπίρι... που να δεις τους πίνακες...χαχαχα. Φιλιά πολλά!!!
ΔιαγραφήΠόσο όμορφα λόγια! Τι καλά θα ήταν να σκέφτονταν έτσι όλοι οι γονείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαλήνεψα από τα λόγια σου κι από τις εικόνες σου!
Να'σαι καλά ! :)))
Κι όπως συνηθίζω να λέω παραφράζοντας τα λόγια του Μικρού Πρίγκιπα...η εξημέρωση μας κάνει γονείς! Το μεγάλωμα....
Το να σκεφτούμε έτσι είναι απλό, το να πράξουμε είναι το δύσκολο. Δυστυχώς από την παιδεία μας λείπει κι αυτό... το μεγάλωμα των παιδιών. Κρίμα, γεμίζουν τις ώρες στα σχολεία μ'ένα σωρό ανοησίες, ενώ υπάρχουν τόσα χρήσιμα να πουν. Φιλιά πολλά κορίτσι.
ΔιαγραφήΕυτυχώς που διάβασα τα σχόλια και γλύτωσες έναν ακόμα Γκιμπράν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω για όσα γραφεις;;; Speechless.
Τι να κάνεις τις δικές μου αναρτήσεις οταν εδώ μέσα δίνεις ρεσιτάλ, Σ ΟΛΑ;;;
Για τον Ντουντου, το παρολίγο εγγονάκι μου, τα λόγια είναι περιττά,επίσης. Ηταν ο Σουπερσταρ της έκθεσης,τόσο που πουλήθηκε πριν τα εγκαίνια!
Τιμή μου που με συμπεριέλαβες στα μαγικά παιδικά πορτραίτα σου
Φιλάκια πολλά και φεύγω κατασυγκινημένη.
Ο Ντούντου;χαχαχα. Έγινες η νονά του! Να το πω στην ιδιοκτήτρια να του φέρνεις παπουτσάκια στις γιορτές...χαχα. Είσαι τυχερή που σε είχα και μωρό, γιατί θα σε έβαζα ούτως ή άλλως στα παιδιά...χαχαχα. Φιλάκια πολλά μικρή μου.
ΔιαγραφήΚαλή επιτυχία Μαράκι....
ΑπάντησηΔιαγραφήσου έχω ξαναπεί, μ' αρέσει ο τρόπος που τα λες!!!! και φυσικά αυτή η ξεχωριστή φατσούλα μου έχει κλέψει την καρδιά, το ξέρεις άλλωστε αυτό!
φιλιά πολλα
Ο άτιμος έγινε πρώτη μούρη στην έκθεση...χιχι. Να'σαι καλά Μαριέλα μου. Τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΕξαιρετική ανάρτηση!! Και δεν αναφέρομαι μόνο στα υπέροχα παιδικά πορτρέτα (με πρώτο και καλύτερο εκείνο της μικρής Χαράς!!!!) , αλλά στον λόγο και το κείμενο που τα συνοδεύει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ σε ό,τι λες! Πως θα μπορούσα, άλλωστε, να διαφωνήσω! Οι σκέψεις σου "μιλάνε"!!
Να'σαι πάντα καλά, Μαράκι!!
Χαίρομαι που συμφωνείς Πέπη μου. Φιλιά πολλά κοριτσάκι.
ΔιαγραφήΥπέροχοι όλοι οι μικροί σου φίλοι αγαπητή μου Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενό σου καταπληκτικό.
Νάσαι καλά.
Σ'ευχαριστώ πολύ Ντένη μου. Κι εγώ και οι μικροί μου φίλοι!
Διαγραφή"Ας σταθούμε δίπλα τους κι ας τ' αφήσουμε να'ναι παιδιά, γιατί ενήλικες θα'ναι για όλη τους τη ζωή."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ρέστα μου, Μαράκι ...
Πολύ εύστοχο κείμενο. Χωρίς φιοριτούρες πιάνεις την ουσία. Συμφωνώ σε πάαααρα πολλά (μη με ρωτήσεις πού διαφωνώ, γιατί θα πρέπει να ψάξω πάρα πάρα πολύ ...)
Μμμ... πολύ με ανησυχεί που συμφωνούμε...αχαχα. Άντε Φωτεινούδι έλα να μου πεις από κοντά που διαφωνείς κι εσύ, μαζί με την Μπάρμπυ.
ΔιαγραφήΑαααααα, Καλή Επιτυχία στο σεμινάριο !!! Τυχεροί όσοι το παρακολουθήσουν, αυτό είναι βέβαιο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααααα... ευχαριστώ πολύ.. κοπιάστε...
ΔιαγραφήΤελικά, κι η "πένα" σου είναι εξίσου χαρισματική με τα μολύβια σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνάδουν αρμονικά ο εσωτερικός σου κόσμος με αυτόν που τόσο μαγικά αποτυπώνεις!
Καλή επιτυχία στο σεμινάριο, γλυκιά Μαρία!
Μακάρι να είναι έτσι Κορίνα μου... άβυσσος η ψυχή του καλλιτέχνη όμως...χαχα. Φιλιά πολλά και χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέροντα όσα γράφω.
ΔιαγραφήΔεν μπορώ να καταλάβω , πως σε τόσο σημαντικά πράγματα φτάνω τόσο αργοπορημένη και ασθμαίνουσα!!!!! Ομως όταν έρχομαι έχω τον χρόνο που αρμόζει για να απολαύσω τόσο την υπέροχη γραφή σου όσο και τα καταπληκτικά σου έργα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι μου ας αρχίσω από τα γλυκομουτράκια της προηγούμενης ανάρτησης. Λάτρεψα τη μικροσμαραγδένια , με τα υπέροχα ζεστά καφετιά χρώματα.Συναγωνίζεται σε ομορφιά και γλυκύτητα τις πανέμορφες vintage cart postal .Θαύμασα τις λεπτομέρειες του ασπρόμαυρου , ιδίως αυτές της άμμου ,με το λατρεμένο σου μοντελάκι!!Σου εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία στη συμμετοχή σου στον διαγωνισμό στην Αγγλία .
Οσο για τον μικρό Ντουντού η δύναμη της έκφρασής του μοναδική!!!Καλή επιτυχία και στο σεμινάριο Μαράκι μου!!!Φιλάκια πολλά
Χρυσάνθη μου ήρθες κι άραξες που λένε...χαχα. Τα δες όλα! Πολύ χαίρομαι για την επίσκεψη. Ήρθες στο τέλος αλλά έκανες εντύπωση! Σ'ευχαριστώ πολύ για όλα.Φιλιά στα ζουζούνια!
Διαγραφή