Έκθεση με συρτάρια; Πλάκα με κάνεις;

  Όλες αυτές τις ημέρες διαβάζετε πολλά σχετικά με την έκθεση, βλέπετε φωτογραφίες, βίντεο, γραμμένα λόγια χαράς και συγκίνησης. Τι παραπάνω να σας πω εγώ; Το δικό μου ταξίδι...την δική μου εκδοχή ίσως. Για μας που ήρθαμε από μακριά ήταν κάτι σαν πενταήμερη σε λιγότερες ημέρες... Λίγος ύπνος...όλη μέρα με κόσμο...τρέξιμο να τα δούμε όλα, να τα προλάβουμε... 

  Πρώτα να σας πως πως η έκθεση ήταν εκπληκτική...Από κοντά τα συρτάρια ήταν ακόμη πιο όμορφα...έργα τέχνης! Ο κόσμος ενθουσιάστηκε πραγματικά...εντυπωσιάστηκε για την ακρίβεια! Η Ρένα μας αξίζει πολλά κι ένα μπράβο δεν είναι αρκετό. Έκανε το ένα θαύμα πίσω από το άλλο ώστε να γίνει πραγματικότητα κάτι που φάνταζε σαν όνειρο! Μαζί της τα κορίτσια του βορρά που βοήθησαν κι έδωσαν ψυχή σ'αυτό. Εμείς πήγαμε επισκέπτες...τα βρήκαμε όλα έτοιμα. Ευχαριστούμε πολύ για όλα!

  Αυτά όσο αφορά στην έκθεση. Το ταξίδι όμως αυτό είχε κι έναν άλλο σκοπό για μένα και για όλους...το σμίξιμο, την συνάντηση, την επαφή με τους ανθρώπους που τόσο καιρό μιλάμε μαζί τους χωρίς να τους ξέρουμε, τους ξεχωρίζουμε, μοιραζόμαστε μαζί τους τόσα πολλά και περιμένουμε την ευκαιρία να τους δούμε από κοντά να επιβεβαιώσουμε όσα έχουμε στο κεφάλι μας. Κι έρχεται η στιγμή που βλέπεις τα μάτια αυτά που λαχταρούσες να δεις και νιώθεις τις αγκαλιές που ήθελες να αισθανθείς... και είναι έτσι όπως ήθελες... Και μετά αρχίζεις και μιλάς και είναι σαν να συνεχίζεις μια συζήτηση που είχες ξεκινήσει από καιρό...σαν να ήσουν από πάντα εκεί... Πολλά τα πρόσωπα αλλά κάποια ξεχωρίζουν...και υπάρχουν κι άλλα σίγουρα που δεν προλαβαίνεις να τα δεις... Κάθε στιγμή απολαυστική, κάθε γουλιά καφέ και περισσότερο κοντά... Σε ποιον να το πω και να το πιστέψει πως ήπια καφέ με την Κατερίνα και δεν βγάλαμε φωτογραφίες!!! 

  Αυτά την μέρα...γιατί τη νύχτα άρχιζαν τα τσουγκρίσματα και οι οινοποσίες... δεν κατηγορήθηκα άδικα πως ήπια τον Βόσπορο αλλά να ξέρετε πως δεν ήμουν η μόνη...θαύμασα πολλά γερά ποτήρια! Μη ψάχνετε να βρείτε με ποιαν είμαι στη φωτογραφία...είναι η φίλη μου η Χρύσα από την Βέροια (είναι ζωγράφος αλλά δεν έχει blog) που ήρθε να με δει κι ενσωματώθηκε στην παρέα από την πρώτη στιγμή... Διπλή η χαρά μου σ'αυτό το ταξίδι...

  Δυο βράδια στον ''Βόσπορο'' ήταν αρκετά για να τρελάνουμε τον κόσμο...Δεν ξέρω τι κατάλαβαν οι άνθρωποι απ'όσα είδαν κι άκουσαν!!! Συρτάρια; Μα τι είναι μαραγκοί; Δεν φαίνονται...Και τι ονόματα είναι αυτά που έχουν (γεια σου Ποδηλάτισσα;)...Μα τι λένε αυτές...και αφού εδώ συστήνονται οι περισσότερες...γιατί κάθονται αγκαλιά μετά; Εκδήλωση από το ''Πάμε πακέτο'' είναι; Και άλλα πολλά!!! Μαζί μας αν υπήρχαν και μερικοί σύζυγοι-ήρωες (καλά της Ρένας ο σούπερ-ήρωας!!!) που επίσης αδυνατούσαν να καταλάβουν τι ήταν όλο αυτό που έβλεπαν... Οι χοροί δεν έλειψαν...χοροί με την ψυχή όχι ό,τι να'ναι... 

  Και συγκινήσεις πολλές...Πως ενώνονται οι άνθρωποι τόσο γρήγορα και νιώθουν τόσο δυνατά συναισθήματα; Να ξέρετε πως την αγάπη σας την ένιωσα (το δήλωσα κιόλας...και ποιος με γλιτώνει από τις υπόλοιπες ανά την Ελλάδα αγαπημένες)...τόσο πολύ που δεν θα μπορέσω ποτέ να πω με λόγια... Σ'έναν τόπο που δεν είχα κανέναν να με περιμένει άλλοτε...που βρέθηκαν όλα αυτά τα ζεστά χέρια; Μια μικρή νεράιδα (κυριολεκτικά μέσα από παραμύθι βγαλμένη,) παραλίγο να με ψήσει να μη φύγω...πόσο την 'θελα άλλη μια μέρα δεν λέγεται αλλά δεν εξαρτώνται όλα από μας...

Να κάτσεις...να κάτσεις...τι λες τώρα...άντε γεια!!!

  Έχω να δηλώσω επίσης, πως όσα πιστεύετε για τις σοβαρές... ξεχάστε τα... Ή τις ενέπνευσα ή το'χαν και δεν το ξέραμε... Επειδή όταν οι άλλοι πήγαιναν για ύπνο, εγώ συνέχιζα...κάτι παραπάνω είδα...κι έτσι τώρα τις αγαπώ περισσότερο... Δεν θα σας πως ποιες είναι...αυτές ξέρουν...

  Να κλείσω ευχαριστώντας για όλα τα δώρα που μου δώσατε. Είναι πανέμορφα όλα  και  δοσμένα με αγάπη... Θα τα κρατήσω πολύτιμα ενθύμια του ανταμώματός μας...
 Και το τελευταίο (αλλά όχι λιγότερης σημασίας) ευχαριστώ στην ποδηλάτισσα  γιατί  μου επιβεβαίωσε γι'άλλη μια φορά πόσο ξεχωριστή είναι, αυτή και το ποδηλατάκι της... Είναι πολλές οι βασίλισσες του βορρά αλλά αν τις αναφέρω όλες δεν θα'χει τέλος η ανάρτηση... όπως χάρηκα που γνώρισα και τα άλλα κορίτσια από την Αθήνα... που σίγουρα  θα'χουμε περισσότερες ευκαιρίες να τα ξαναπούμε. 

Ευχαριστώ που μ'αγαπάτε!!!