Το κορίτσι με τη φωτογραφική μηχανή...

 Είναι ένα κορίτσι ανάμεσά μας (της Β.Ελλάδας), που πολύ το εκτιμώ. Όχι πως δεν υπάρχουν κι άλλες πολλές, αλλά σήμερα θα μιλήσω γι'αυτήν. Θα μου πείτε πως βγάζεις συμπεράσματα εξ'αποστάσεως; Η αλήθεια είναι πως δεν την έχω γνωρίσει (ευελπιστώ να γίνει τώρα που θ'ανέβω), νομίζω όμως πως έστω και με αυτήν την επαφή που έχουμε από δω μέσα, πολλά είναι αυτά που μπορούμε να καταλάβουμε ο ένας για τον άλλον. Εκτός που είναι μια χαρά παιδί, εκτός που κάνει μια υπέροχη δουλειά, εκτός που είναι μανούλα μοναδική...εκτός που γράφει πολύ όμορφα, έχει κι ένα άλλο χάρισμα...βγάζει υπέροχες φωτογραφίες!!! 

  Σ'αυτό της το ταλέντο θα επικεντρωθώ περισσότερο. Αρχίζετε να καταλαβαίνετε για ποια λέω; Α, σημαντικό κι αυτό για να μην αρχίσουν οι ζήλιες.... δεν είναι ''μαθήτρια''...χαχα...σιγά μην έγραφα για μαθήτρια, άντε να γλιτώσω μετά! Ας το πάρει το ποτάμι λοιπόν, μιλάω για την... Κατερίνα μας ! Σε μία ανάρτησή της απ'αυτές με τις πολλές-μεγάλες-εντυπωσιακές φωτογραφίες, ήταν μία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον να την ζωγραφίσω. Θες τα χρώματα, θες το φως... μου άρεσε πολύ. Έτσι της ζήτησα, αν γίνεται ,να το κάνω. Η Κατερινούλα απάντησε γρήγορα και θετικά...θα ήταν μεγάλη της χαρά και τιμή, μου είπε, αν το έκανα!!! Χάρηκα...δεν θα άντεχα την άρνηση, όταν θέλω να ζωγραφίσω κάτι μου γίνεται εμμονή.  Αναγκάστηκα να περιμένω πολύ καιρό γιατί προηγούνταν άλλα κι όλο και καθυστερούσε. Ήρθε όμως η κατάλληλη ευκαιρία και πριν λίγες ημέρες το έργο ολοκληρώθηκε. Κατερίνα μου σ'ευχαριστώ πολύ:

Χρωματιστά μολύβια σε επιφάνεια claybord 3/4

  Με αυτόν τον πίνακα θα πάρω μέρος σε μια εικαστική έκθεση που θα γίνει στην Βίλα Κώνστα (Πνευματικό Κέντρο Ν.Ερυθραίας -Λουκή Ακρίτα 4). Τα εγκαίνια είναι στις 14/5 στις 7.30μμ και θα διαρκέσει έως τις 20/5. Εάν σας βγάλει ο δρόμος σας θα το χαρώ πολύ... Τον Ιούνιο με αυτόν τον πίνακα και μαζί με δύο άλλα έργα θα συμμετέχω και σε μία άλλη έκθεση στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην πόλη Barletta. Γι'αυτήν όμως θα σας πω περισσότερα όταν είναι η ώρα. 

  Να σας εξομολογηθώ και κάτι τελευταίο; Οι φωτογραφίες της Κατερίνας  με θέματα της φύσης δεν είναι οι μόνες που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον στο blog της. Εκείνες που με προκαλούν εικαστικά περισσότερο, είναι αυτές με τους μικρούς ανθρώπους της... Αυτό όμως θέλει καινούρια άδεια...πιο δύσκολη! Να'ναι καλά να μας χαρίζουν όλες αυτές τις όμορφες εικόνες κι όχι μόνο!
  
Υ.Γ. Αυτό θεωρείστε το ένθετο... δεν μπορώ να μην αναφερθώ. Θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την χθεσινή ημέρα... σπάσαμε ένα απόστημα που μας παίδευε χρόνια, όχι δεν πιστεύω σε μάγους και ιδανικές λύσεις, έπαψα όμως να ντρέπομαι για τις επιλογές μας... άσε την ικανοποίηση από τα ξινά μούτρα! Είπαμε πρέπει πρώτα ν'αλλάξουμε εμείς...