Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

UKCPS 15th Annual Open International Exhibition 2016 LONDON... ή αλλιώς ''The Terminal''

  Σήμερα θέλω να'χετε όρεξη γιατί η ανάρτηση θα'ναι λίγο μεγαλούτσικη. Να σας ευχηθώ πρώτα πρώτα, χρόνια πολλά και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα για να μη μου βαρεθείτε και μου φύγετε στα μισά. 
  Είναι γνωστό πως εδώ και κάποια χρόνια παίρνω μέρος σε κάποιες εκθέσεις εκτός συνόρων με βασική αυτή του Συνδέσμου των Ζωγράφων με Χρωματιστά Μολύβια της Αγγλίας (UKCPS). Η συμμετοχή δεν είναι δεδομένη καθώς τα έργα που καταθέτεις περνούν από επιτροπή και πολλές φορές απορρίπτονται...το'χω πιει αυτό το πικρό ποτήρι once (μου ξεφεύγουν κάποια αγγλικά που και που...είναι από την συναναστροφή με την Ελισσάβετ, συγχωρείστε με). 
  Φέτος επιλέχθηκαν δυο μου έργα και ήταν για μένα η 5η μου φορά. Αυτό, για τους κανόνες του συνδέσμου, σημαίνει ανάδειξη του συμμετέχοντα σε silver member. Έτσι κονόμησα και τίτλο...όχι ευγενείας αλλά βολευτείτε προς το παρόν και βλέπουμε στην πορεία...ουδείς γνωρίζει που μπορεί να φτάσουν δυο Ελληνίδες στο Λονδίνο. Γιατί δυο...Θα μου πείτε. Γιατί φέτος για μένα ήταν διπλή η χαρά καθώς μια μαθήτριά μου, μετά από δική μου παρότρυνση, έκανε αίτηση και επιλέχθηκε να συμμετέχει κι εκείνη με ένα θαυμάσιο έργο της! Καταλαβαίνετε χαρές και πανηγύρια απ'όλη την ομάδα! Δυο στους τελικούς! Μη σας πω τρεις...αφού άλλη μια Ελληνίδα, η Τιτίκα Φαρακλού από την Κεφαλλονιά, συμπλήρωσε την Ελληνική αποστολή! Γι'αυτό σας λέω μη σκάτε που φάγαμε πόρτα στη Eurovision...  καθαρίσαμε εμείς Ευρωπαϊκώς για φέτος...χαχαχα.


Τα έργα μου που συμμετείχαν στην 
UKCPS 15th Annual Open International 

Exhibition 2016




Το έργο της Ελένης Τσαπραϊλη



  Και τι θες τώρα να σου πούμε μπράβο και συγχαρητήρια κλπ; Τα ίδια λέμε κάθε τόσο...ουδεμία πρωτοτυπία... Ούτε βραβείο δεν έφερες να γίνει η διαφορά βρε αδερφέ. Άντε φέτος να πούμε τα μπράβο στην Ελενίτσα που αυτή μάλιστα, από μαθήτρια, να φτάσει εκεί τόσο γρήγορα... εύγε της! Όχι πως τα άλλα μου κορίτσια δεν είναι ραγδαίως ανερχόμενα... φωτιά να πέσει να με κάψει. Αλλά τα θέλω τα μπράβο σας για την Ελένη που πραγματικά έκανε μεγάλο άλμα.
  Όμως άλλο είναι το ζητούμενο τούτης της ανάρτησης. Αλλού είναι η πρωτοτυπία... Μιας και ήμαστε δυο και με την ίδια παλαβομάρα στο κεφάλι, είπαμε να κάνουμε και φυσική την παρουσία μας! Ναιιι...καλά μαντέψατε... να κάνουμε την τιμή στους Άγγλους να μας γνωρίσουν από κοντά!χαχαχα.
   Εγώ, αρχικά, είχα τους ενδοιασμούς μου για πολλούς λόγους αλλά θες η χαρά του double (δεν ξέρω πως το λέτε εντώ στο Ελλάντα), θες ο ενθουσιασμός της Ελενίτσας, λίγο η πίεση και του περίγυρου... λίγο τα λόγια του παπά... τα κλείσαμε τα εισιτήρια! Και να'σου οι καλές σου με τ'αρνί στον οισοφάγο, που λέει ο λόγος, να τρέχουμε στις διεθνείς πτήσεις! Αχάραγα φύγαμε... είδαμε και πάθαμε να γυρίσουμε...αλλά αυτό άστο για το τέλος. 

Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι...

  Την ημέρα που φτάσαμε ήταν και τα εγκαίνια (όχι σαν τα δικά μας, κλειστά, μόνο για τους καλλιτέχνες και λίγους συγγενείς ή φίλους τους). Ο χώρος πάρα πολύ όμορφος και το στήσιμο όλης της έκθεσης εξαιρετικό. 
  Οι δουλειές που είδαμε ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μας. Είναι πολύ διαφορετικά τα έργα από κοντά, σκάλες ανώτερα! Ειλικρινά και μόνο γι'αυτό, άξιζε η επίσκεψη! 
  Γνωρίσαμε πολλούς καλλιτέχνες που ξέραμε μόνο διαδικτυακά και χαρήκαμε που είδαμε τον ενθουσιασμό στα μάτια τους για την άφιξή μας! Ήταν μια εμπειρία ξεχωριστή που μένει για πάντα στην μνήμη. 
  Θα σας παραπέμψω σε δύο λινκ για να δείτε όλες τις συμμετοχές αλλά και τα βραβευμένα έργα. Να'χετε στο μυαλό σας πως στις φωτό δεν φαίνεται ούτε η μισή αξία τους.

Το παλιό εργοστάσιο σοκολάτας που λειτουργεί κι ως γκαλερί

Τρεις Ελληνίδες... στο χαρέμι!



Από την απονομή των βραβείων!

  Ό,τι μας έμεινε μέχρι την επιστροφή το εξαντλήσαμε ως τουρίστριες. Ε, αμαρτία να φτάσουμε ως εκεί και να μη δούμε κάτι... έστω και τα πολύ βασικά. Το τι βαριόμουν να ψάχνω τις γραμμές τους και τις διαδρομές τους και το δαιδαλώδες μετρό τους, δεν περιγράφεται. Ας είναι καλά η Ελενίτσα που με τρεις χάρτες στην τσάντα της έκανε όλη την δουλειά και δεν χαθήκαμε ποτέ! Δεν μπορώ να πω πως δεν μου άρεσε. Ομολογώ πως καμία επιθυμία δεν είχα ποτέ μου να πάω στο Λονδίνο αλλά το'χα αδικήσει. 
  Το βασικότερο όλων που δεν σας είπα... είχε τρεις μέρες μια λιακάδα απίστευτη! Ήταν σαν να είχαμε φέρει τον ήλιο μέσα στις βαλίτσες μας. Χαιρόσουν να περπατάς, σε μια πόλη που έχει φτιαχτεί ακριβώς γι'αυτό... το περπάτημα. Κανένα εμπόδιο δεν βρίσκεται στον δρόμο σου, καμιά ανηφόρα δεν σου κόβει την ανάσα, κανένας κάδος, κανένα κολονάκι, κανένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο ή μηχανάκι, δεν βρίσκεται μπροστά σου. Α και δεν υπάρχουν λακκούβες ούτε μπαλώματα στην άσφαλτο! Όπως σε όλες τις Ευρωπαϊκές πόλεις εξαιρουμένων των δικών μας. Εμ έτσι κάνεις την διαφορά Έλληνά μου!
  Περπατήσαμε, όμως, πολύ και ειδικά μέσα στο μετρό που κάθε σταθμός του είναι μια περιπέτεια. Μια άλλη περιπέτεια για μας τους Έλληνες που 'χουμε μάθει αλλιώς είναι να φας ή να πιεις έναν καφέ της προκοπής. Ειδικά το δεύτερο το ξεχνάς.




Μια θεσούλα για κάθε όχημα...και χωρίς συρόμενες πόρτες  και απαγορεύεται το παρκάρισμα...εννοείται πως δεν θα πάει κανένας να τους κλείσει!


 Θα μπορούσα να σας μιλάω ώρες για τις τόσες εμπειρίες που βιώσαμε μέσα σε λίγες ημέρες αλλά δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Αφήνω τις φωτογραφίες να σας μεταφέρουν ένα μέρος όσων είδαν και θαύμασαν τα μάτια.





Είδαμε και αυτή την πλευρά του Λονδίνου. Ο σκύλος κούκλος έτσι;



Πανέμορφα τα ταξί και χωράνε ολόκληρο αναπηρικό καροτσάκι...
τσούζουν λίγο αλλά και τι δεν τσούζει στο Λονδίνο!



Έξω από το Bunkingham! Δεν δεχόταν με τίποτα να μη μας δει έστω και για 5 λεπτά πριν φύγουμε. Τι ποια; Η Ελίζαμπεθ ντε!



Φεύγοντας από το Bunkingham... το κεφάλι κουδούνι από την πολυλογία της μεγαλειοτάτης!


  Και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής την τρίτη ημέρα... η οποία έγινε τέταρτη (εξ ου και το χάραμα στην φωτό που ακολουθεί, τραβηγμένο από το αεροδρόμιο 12 ώρες μετά από την ώρα της κανονικής μας αναχώρησης) έπειτα από μια σειρά απίθανων καταστάσεων που είχαν ως αποτέλεσμα (ως άλλοι Τομ Χανκς) να φύγουμε με μισή μέρα και βάλε, καθυστέρηση. Δεν θα σας πω τι και πως γιατί θα χάσετε κάθε ιδέα για το άτομό μου..χαχαχα... το αποτέλεσμα είναι πως γυρίσαμε και περάσαμε τέλεια!

Θα φεύγαμε χωρίς να δούμε ένα χάραμα; Ε όχι... γι'αυτό και παραμείναμε άλλωστε.


Χαζά παιδιά, χαρά γεμάτα... για να μη το πείτε εσείς, το λέω μόνη μου!





Σχόλια

  1. Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά τ ένα χτύπαε τ άλλο χέρι απο την απελπισιά!!! Απαγγελία επι τη αναμονή... Αλλά τι σου κάνεις αφού γι αλλού ξεκίνησες κι αλλού κατέληξες!!!πάλι καλά που την ανέβασες...κι εχει μία υγρασίίίαααα,άλλο πράμα! Τι κωλόκαιρο φέρατε πίσω καλέέέέ,νοτιάς και δε συμμαζεύεται.οσο για σένα συμμαζέψου γιατί μέχρι και την Ελίζαμπεθ κατάφερες να παραιτηθεί του Θρόνου μ ένα σου ταξίδι...και τι ταξίδι!!!2 εκεί και άλλες δυο πίσω (να μη βάλω τους άντρες)να μαγουλοσέρνονται.
    Λοιπόν για να σοβαρευτούμε,αρκετές αγγλικούρες μας πέταξες,αλλά δε χάψαμε.
    Κατ αρχάς άγια έπραξες κι έκανες το ταξίδι. Η εμπειρία μετράει (σ όλα ;) )κι έπρεπε νάχε γίνει απο την πρώτη φορά.Ποτέ λοιπόν δεν είναι αργά,να θαυμάσεις απο κοντά δουλειές, ν ανταλλάξεις γνώμες με συναδέλφους,να μοιραστείς την αγωνία του καλλιτέχνη.
    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στη μαθήτρια Ελένη, πέτρα του σκανδάλου όπως απεδείχθη,εξ ου και το χάραμα(να τα λέμε αυτά) και εύχομαι και σ άλλες συμμετοχές.
    Εσυ καλώς μας ήρθες, καλώς να σε υποδεχθώ,τα λουκέτα μου θέλω να κλείσω ;)
    Φιλάκια πολλά και έστω και με την ψυχή στα δόντια απο το περιμενε άξιζε! Απόλαυσα την ανάρτηση ήταν τ αντιστάθμισμα στον πάτο της Γιουροβίζιον...μα τι στείλαμε Παναγία μου...τρείς λαλούν και κανένας δε χορεύει...ενώ εμείς εστείλαμε το 10 το καλό double!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπανε Χαρουλάκι μου, αφού τους πήγαμε εκεί την λιακάδα, να μας δώσουν κάτι από τον κανονικό τους καιρό εδώ... είναι ευγενικοί οι άνθρωποι λέμε. Μη μου κατηγορείς το Ελενάκι...είναι αθώο! Μαζί τα κάναμε (όχι τα φάγαμε) κουλουβάχατα! Τα λουκετάκια σου δεν νομίζω να στα φέρω... πρέπει πρώτα να φθάσουν εδώ. Κάτσε εκεί και σου'ρχομαι!!!

      Διαγραφή
    2. ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, αρκεί να μην την πάθω όπως απόψε,πού εγω περίμενα κι εσύ έβοσκες στα λονδρέζικα γρασίδια!
      Το Λενιώ δε το κατηγορώ,απλά την αναδεικνύω σ ε γυναίκα -πειρασμό!

      Διαγραφή
    3. Εσεις τα λέτε .. εσεις τα καταλαβένεται κορίτσια μου . αλλα δεν μου πήγαινε να μην κανω μια σφήνα εδώ.... πάω τωρα παρακατω να γραψω κανονικά..οτι είδα!!!χα..χα..

      Διαγραφή
    4. Και να θέλαμε δεν μπορούμε να σου εξηγήσουμε, Ρουλίτσα μου. Είναι μπλεγμένα πολλά θέματα στο σχόλιο της Χαρουλίτας...χαχα.

      Διαγραφή
  2. Χριστός Ανέστη!
    Πάντα ΆΞΙΕΣ!!!
    Εύγε σας!
    Απολαυστική η ανάρτησή σου , αγαπημένη μας δασκάλα, προσπέρνα το πως κάποια μαθήτρια έχασε τον κάνναβο απ΄την πολλή τάξη,όταν βγω στη σύνταξη θα, θα, θα....Θα.....
    ΘΕΡΜΆ ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ, ΠΆΝΤΑ ΣΕ ΑΝΏΤΕΡΑ,ΠΆΝΤΑ ΠΙΟ ΨΗΛΆ!
    ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ καλή μου Βαρβάρα για τα ζεστά σου λόγια. Θα σε στριμώξω και σένα κάποια στιγμή, που θα μου πας!

      Διαγραφή
  3. μπραβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!συγχαρητηριαααααααααααα!!!!παντα αξιες χρυσοχερες!!!!!!!!
    δασκαλααααααααα!!!ΑΣΤΕΡΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας αρχίσω από το τέλος! (Τί πιο φυσικό?) Ποιος σου είπε, καλέ, πως έχουμε σχηματίσει καλή εικόνα για εσένα και φοβάσαι πως θα τη χαλάσουμε κιόλας?!
    (Αυτός ο Λονδρέζικος αέρας σε κάνει να βγάζεις αυθόρμητα συμπεράσματα!)
    Επίσης: Ολόκληρη Αγγλία, παλιό εργοστάσιο σοκολάτας βρήκαν να μετατρέψουν σε γκαλερί? ΌΧΙ, Μαράκι! Δεν υποβιβάζω εσάς τους καλλιτέχνες, αλλά τα εργοστάσια σοκολάτας, πρέπει να έχουν... σοκολάτα! Δηλαδή, σοκολάτα! Πώς να το πω?
    Τέλος πάντων! Ας επανέλθω! Τα συγχαρητήρια θα τα δώσω σε όλες σας γιατί τα αξίζετε! Μπράβο και πάλι μπράβο! Έχετε τον θαυμασμό μου! Συγχαρητήρια!
    (Είμαι σίγουρη πως θα ακολουθήσουν πολλά ακόμη ταξίδια, οπότε καλή συνέχεια θα ευχηθώ!)
    Αυτά που λες για λακούβες στους δρόμους κτλ, δεν τα καταλαβαίνω! Είσαι κακοπροαίρετη! Επειδή ήπιες ένα τσαγάκι με την Ελίζαμπεθ, βλέπεις άσκημη την χώρα που σε ανέδειξε! Σε οικτίρω! Αυτό μόνο σου λέω!!!
    (Να μάθεις να μου απαντάς ψυχρά α.α. στα μηνύματα της Χαρουλίτας!)
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, καλλιτεχνάρα μου! Καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπα βρε Γιαννούλι μου να σώσω ό,τι σώζεται από το ίματζ μου!χαχα Μη σκας και η γκαλερί ένα μέρος έπιανε το εργοστασίου, στο υπόλοιπο προφανώς θα υπήρχα σοκολάτες! Τώρα αυτό το τελευταίο...που το θυμήθηκες βρε κοπελιά; Περσινά ξινά σταφύλια. Απαπα μνήμη που την έχεις!χαχαχα Φιλιά πολλά κοριτσάκι και που ξέρεις μπορεί να κανονίσουμε και προς τα μέρη σας καμιά εκθεσούλα... πως θα σου φαινόταν;

      Διαγραφή
  5. Πάντα η ζωή σας να είναι γεμάτη από όμορφες εμπερίες!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλά εγώ πάντα πίστευα πως αυτός ο αέρας του Λονδίνου θα σου πήγαινε γάντι!!! Είσαι γεννημένη για soiree και τσάι με την Ελισάβετ! Αγόρασε τους πίνακες ή την έπιασε η γνωστή τσιγκουνιά της!!! Δεν πειράζει αγάπη μου που δεν βραβευτήκατε, αυτό που έχει σημασία είναι πως απέκτησες μια μεγάλη εμπειριά, είδες από κοντά συναδέλφους σου, γνώρισες τη δουλειά τους και αξιολόγησες με άλλο μάτι τα έργα τους οπότε είμαι σίγουρη πως ο πήχης ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά! Το επόμενο ταξίδι, θα φέρει και βραβείο!!!Πάντως περάσατε τέλεια, οπότε έχουμε πολλούς λόγους για Μπράβο και Συγχαρητήρια!!Πρώτα απ' όλα για τη συμμετοχή, δεύτερον για τις φιλίες που πιάσατε στα Λονδίνα, τρίτον για τα ένας Θεός ξέρει τι έγινε και καθυστερήσατε στην επιστροφή... Και φυσικά τα Μεγαλύτερα συγχαρητήρια γιατί μας κάνατε τόσο μα τόσο περήφανες!!! Πάντα τέτοια Μαράκι μου!!! Σ΄αγαπώ πολύ πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικιδάκι μου τι σου περνά απ'το μυαλό; Εμείς είμαστε δυο ήσυχα κοριτσάκια που δεν θα προκαλούσαμε κανένα επεισόδιο, ειδικά στην αλλοδαπή!χαχαχα Άστα κοριτσάκι μου και θα στα πω σε ζωντανή σύνδεση...να με καμαρώσεις και να σου φύγει κι όλη η περηφάνια με τη μία...χαχαχαχα. Κι εγώ σ'αγαπώ!!!

      Διαγραφή
  7. Καλώς ορίσατε!!! Μα ναι, φαίνεται ο αέρας από το Μπάκιγχαμ ,παιδί μου, τι να λέμε τώρα. Δες στήσιμο, δες την προφορα... Χα,χα!
    Φιλενάδα μην ακούς τι λέω, κάθομαι, διαβάζω, βλέπω και... ξερογλείφομαι και για την έκθεση και για το ταξίδι!
    Συγχαρητήρια πολλά και στις δυο σας, αλλά και στην τρίτη κοπέλα της dream team!! Παντα τέτοια να έχουμε να σας καμαρώνουμε και του χρόνου πιο μεγαλη αποστολή ΚΑΙ βραβεία!!
    Φιλιά πολλάαααα !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Του χρόνου θα πάμε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο... αν έχουμε ακόμη αριστερή και τόσο προοδευτική κυβέρνηση...αχαχαχαχα. Νικούλα πραγματικά όσα ζήσαμε ήταν αξιοζήλευτα, απ'αυτά που όταν τα ζεις καταλαβαίνεις πως είναι μοναδικά! Μακάρι να μπορούσαμε να πάμε όλες ''οι παλαβές'' μαζί. Φαντάζεσαι;;;

      Διαγραφή
  8. Εεεεε ναι αυτη είναι χορταστική.. κατατοπιστική..ταξιδιωτική αναρτηση Μαρακι μου.Τι αλλο να θελουμε;
    Πρωτα πρωτα είμαστε πολύ περήφανες με την παρουσία σας εκεί και εξαιρετικα με την μαθήτρια σου..που της μεταλαμπαδεύεις την δικη σου αγαπη για την ζωγραφική και σιγουρα η πρόοδος της οφειλεται στην δικη σου αγαπη και προτροπή στην επιτυχία της τόσο σπουδαίας συμμετοχής.
    Τι καλα ομως που έκανες και την ακουσες και εσύ και πηγατε στον Λονδίνο..!!!!είδες πόσα είδατε και είδαμε και εμεις χαρη σε σας;.. μέχρι Μπάκιχαμ ποιος να μας τόλεγε ε; ..Αχ βρε αγαπη μου ποσο περηφανες είμαστε που σε έχουμε φιλη μας .. γενικως!!!!
    Τα δικα μας μπράβο ειναι αυτονοητα.. αλλα ομως αν δεν τα γραφουμε πως θα τα ξερετε;.. γραφω εις διπλούν όπως καταλαβες ε; Τα συγχαρητηρια μας... και στα επομενα με το καλό.. τωρα που πηρες το κολάι τι ειναι το Λονδινο; ενα τσιγαρο δρομος;.. η όχι;
    Τα φιλακια μου και την αγαπη μου.. εχεις αγαπημενο μου Μαράκι ..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου σας ευχαριστώ πολύ και τις δυο! Ήταν μοναδική εμπειρία και ούτε μια στιγμή δεν μετάνιωσα, παρά το δύσκολο φινάλε...χαχα, την απόφαση να πάμε. Χάρηκα πιο πολύ για την Ελένη, αν θες το πιστεύεις, παρά για μένα. Ήταν όλα υπέροχα! Μη ξεχνάτε, έχουμε κι έναν Αύγουστο μπροστά! Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  9. Πάντα θυμάμαι τον πρώτο σου πίνακα που είδα! Και σε καμαρώνω!
    Εκείνες οι σταγόνες στο τζάμι, από το βροχερό Λονδίνο.
    Και τώρα σε καμαρώνουμε νιες και γραίες [του λόγου μου].
    Πολλοί οι λόγοι για να σε αγαπήσει όποιος σε γνωρίζει! Καλά μη κοκκινίζεις!
    Να είστε καλά κορίτσια μου, να προοδεύετε και εμείς είμαστε τυχερές, που σε γνωρίσαμε, που σε αγαπήσαμε! Αλλωστε το "επιβάλεις" και δεν το ξέρεις!
    Πολλά φιλάκια και αγάπη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να δεις που βρέθηκα, τυχαία, ακριβώς σ'αυτό το σημείο του πίνακα, Αντιγόνη μου! Αυτός ο πίνακας ήταν για μένα πολύ σημαντικός, γιατί έγινε αιτία να γνωρίσω τις περισσότερες από εσάς όλες τις αγαπημένες μου! Σ'ευχαριστώ πολύ Αντιγονάκι μου. Πολλή αγάπη κι από μένα!

      Διαγραφή
  10. Καλέ, δεν σου είπα να βάλεις καπέλο;
    Πού πας κυρά μου χωρίς αυτό, που μου θέλεις και βραβεία!
    Την άλλη φορά βάλε ένα ταψί γεμιστά στο κεφάλι ή μουζάκα και θα κάνεις τη διαφορά.
    Άμα σε λέω εγώ, ξέρω.
    Παραλείψατε να πάτε και στη δικιά μας, την Άννα Μαρία ντε, η οποία δέχεται ευχαρίστως επισκέψεις Ελλήνων, από όσο ξέρω.
    Και μια και πήρατε τον αέρα της "έκθεσης "σε πάτε και στη Γιουροβίζιον, να πείτε και κάνα τραγούδι;
    Τώρα εκείνο με τις λακκούβες τί τόθελες;
    Με πλήγωσες τα μάλα.
    Ούτε μία αντιπαροχή της προκοπής δεν κάναν οι άνθρωποι, άφησαν και χώρο για παρκάρισμα, τστστσ.
    Προσγειωσου τώρα μαρή και πάρε και την ανηφόρα, έχουμε κι εμείς λακκούβες και Μετρό υπό κατασκευή.
    Συγχαρητήρια είπα; ΌΧΙ;
    Πολλά πολλά και στις τρεις σας.
    Φιλάκια αααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ πόσο θα'θελα να είχα βάλει ένα τέτοιο καπέλο και να'χα φωτογραφηθεί! Και τα γεμιστά όμως πραγματικά θα έκαναν εντύπωση...χαχαχα. Αυτή την τάξη την ζήλεψα βρε Ρένα μου και δεν είχε και συννεφιά να παρηγορηθώ πως εμείς έχουμε τον ήλιο! Άστα όλα εναντίον μου...χαχαχα. Φιλιά πολλά κι εύχομαι ν'ανταμώσουμε σύντομα.

      Διαγραφή
  11. Μαρία μου πάντα τέτοια σου εύχομαι, χαρά και δημιουργία να γεμίζουν τη ζωή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και μόνο η πέμπτη συνεχόμενη συμμετοχή σου σε τέτοια έκθεση, είναι μεγάλη επιτυχία και το ξέρεις. Άστα τα βραβεία, θα έλθουν κι' αυτά στην ώρα τους. Για τη μαθήτρια σου, τι να πω, θαυμάζω το έργο της και σκέφτομαι πως ό,τι και να κάνεις, ρε παιδί μου, είναι να "τό'χεις. Αν δεν τό'χεις, δε μπα να προσπαθείς, δε γίνεται τίποτα! Δεν ξέρω σε ποιαν να πρωτοδώσω συγχαρητήρια, στη μαθήτρια (πανάξια) ή στη δασκάλα (γνωστή καλλιτέχνις ολκής). Σας συγχαίρω λοιπόν και τις δύο, σας αγαπώ και σας ευχαριστώ που μας βγάλατε ασπροπρόσωπους.
    Η Eurovision ποσώς μ' ενδιαφέρει, όσο για την Ελισάβετ, ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.
    Μόνο σε μένα είχε κάνει εξαίρεση όταν ήμουν εκεί!
    Τα φιλιά μου και τον απεριόριστο θαυμασμό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο Μαρία! Ένα μεγάλο μπράβο, τι άλλο να πω.. Και σ' ανώτερα (δλδ εσύ μέσα στο Μπάκιγχαμ κι η γηραιά απόξω, στον κήπο) και μπράβο και στην άξια μαθήτρια τής άξιας δασκάλας :) ΤΟ Λονδίνο κι εγώ μια φορά το είδα, με λιακάδα επίσης, αλλά ως πόλη δεν με ενθουσίασε διόλου.. Άλλη μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα (ο καθείς τον καημό του χαχα) Τα φιλιά μου και πάντα τέτοια, το έργο σου αξίζει πολλά, Μολυβένιο Κορίτσι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θερμά συγχαρητήρια και καλό καλοκαίρι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το λες κι έκπληξη

Το σαν τα χιόνια δεν φτάνει για να περιγράψει την επιστροφή μου εδώ μέσα. Ούτε φτάνει ούτε είναι και επίκαιρο. Ήθελα τόσο πολύ να επιστρέψω κάνοντας μια ανάρτηση. Είχα κι έχω τόσα πολλά να σας πω. Μα οι μήνες περνούσαν χωρίς στάλα χρόνου για κάτι τέτοιο. Και διάλεξα την ώρα... Μέσα σε μια τρελή κατάσταση προετοιμασίας, όχι μόνο για διακοπές αλλά και πολλών άλλων δραστηριοτήτων μέσα στον Αύγουστο.    Δεν ξέρω γιατί ένιωσα να πιέζομαι τόσο  για τούτη την ανάρτηση. Η φόρτιση των τραγικών γεγονότων στην Αττική; Ίσως. Δεν ξέρω αλλά δεν με χωράει το ΦΒ αυτές τις μέρες. Όχι μόνο δεν με χωράει, με διώχνει κιόλας, μου φέρνει ένα σφίξιμο στο στομάχι κι ένα ανακάτεμα. Αρχικά η φρίκη που αντικρίσαμε όλοι. Εικόνες χειρότερες του πολέμου, έξω από την πόρτα μας! Εφιάλτες που δεν πιστεύαμε πως θα ζούσαμε ποτέ. Κι αμέσως ένα αμυδρό φως, μια Ελλάδα γροθιά συμπαράστασης σ'αυτούς που πόνεσαν και θα πονούν φρικτά για πάντα. Ναι εδώ είμαστε, πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι μας χωρίζει και να γίνουμε ένα. 

Αναλογίες προσώπου

  Όπως σας είπα στην προηγούμενη ανάρτηση, σκέφτηκα να φτιάξω μια καινούρια ενότητα στο blog μου. Ποιο θα είναι το περιεχόμενο; Θα είναι κάτι σαν ''μαθήματα'' που θα αφορούν στη ζωγραφική κατά κύριο λόγο. Δεν θα έχουν κάποια σειρά, ούτε θα είναι σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, απλά σκέφτηκα να κάνω ορισμένες αναρτήσεις μεταφέροντας  πράγματα που γνωρίζω και πιστεύω πως θα είναι χρήσιμα για αρκετούς. Προς το παρόν έχω αρκετά θέματα  στο μυαλό μου που θέλω και μπορώ να σας δείξω αλλά θα μπορούσατε να μου προτείνεται κι εσείς κάτι που σας ενδιαφέρει να μάθετε,  κι αν μπορώ να τα επεξεργαστώ.    Μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής παραδίδω πάνω από 10 χρόνια και ξέρω καλά τι δυσκολεύει όσους ξεκινάνε να ζωγραφίζουν. Είναι πολλοί που θέλουν κι έχουν το ταλέντο να ζωγραφίσουν, αλλά μη έχοντας πάει σε κάποια σχολή σχετική, δυσκολεύονται σε κάποια σημεία. Η ιδέα αυτή ,λοιπόν, μου δημιουργήθηκε συζητώντας με φίλη ζωγράφο η οποία μου ζήτησε να τις κάνω κάποια μαθήματα πάνω στα πρ

Μάθημα: Σκίαση 2ο μέρος

  Νομίζω πως πέρασε καιρός από το προηγούμενο μάθημα. Λίγο το πιεσμένο πρόγραμμα το δικό μου, λίγο που σας έπεσε βαριά, απ' ό,τι κατάλαβα, η προοπτική... μας πήραν οι μέρες.   Η προοπτική για όποιον θέλει να ασχοληθεί με την ζωγραφική είναι σημαντικό κεφάλαιο κι όσο κι αν φαίνεται κουραστική και πολύπλοκη, στην πραγματικότητα είναι απλή κι αν την κατανοήσεις σου λύνονται πολλά προβλήματα στο σχεδιασμό. Θα επανέλθω στο θέμα κάποια άλλη στιγμή για να το ολοκληρώσω... είπα να μη σας κουράσω με τις πρώτες κιόλας ζέστες...κι εν αναμονή των εκλογών (σκούρα τα πράγματα).    Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε πάλι με την σκίαση. Την προηγούμενη φορά σας μίλησα για το πως σκιάζουμε γεωμετρικά στερεά. Κάθε αντικείμενο που θέλουμε να ζωγραφίσουμε μοιάζει με ένα ή περισσότερα απ'αυτά. Θα σας δείξω μερικά τέτοια αντικείμενα που εύκολα μπορούμε να παρομοιάσουμε με τ'αντίστοιχα στερεά. Την σκίαση την έκανα με μολύβι, για τα οποία σας έχω μιλήσει εδώ . Εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χρ