Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2014

''Τα μολύβια που αγαπώ... στην Θεσσαλονίκη''

  Το'χα υποσχεθεί εδώ και καιρό... δεν θα αθετούσα τον λόγο μου, πόσο μάλιστα που ευκαιρία γυρεύω να πάρω τον ανήφορο. Βλέπεις εκεί πάνω έχω πια φίλους... πολλούς και καλούς. Έχω και μια δημιουργική ομάδα που σιγά σιγά αρχίζει ν'αγαπά τα μολύβια. Είναι κι εκείνα τα ''Χρώματα και Παραμύθια'' που μόλις πατήσεις το πόδι σου μέσα, θες να δημιουργήσεις!    Εκεί, λοιπόν, στο ίδιο χώρο που κάθε φορά ζωγραφίζουμε και περνάμε τέλεια, εκεί διάλεξα να παρουσιάσω ένα μικρό δείγμα της δουλειά μου, για τους φίλους που δεν είχαν την ευκαιρία να βρεθούν στην έκθεση της Αθήνας.    Κάποια από τα παλιά αλλά και μερικά νέα έργα, που πρώτη φορά θα παρουσιαστούν,  θα στολίσουν τους τοίχους του παραμυθόκοσμου της Ανθούλας  κι εύχομαι να σταθούν αντάξια της φιλοξενίας.    Δουλεύοντας για την έκθεση της Αγγλίας, προέκυψε και τούτος εδώ ο μικρός πίνακας που ευτυχώς και να επιλεγεί, προλαβαίνει να πάει  μια βόλτα ως τη συμπρωτεύουσα. Στάθηκα κι εγώ τυχερή σε κάτι...χαχα.

Ήταν ένας γάτος... γάτος πονηρός...

  Σήμερα θα μοιραστώ τον πόνο μου μαζί σας. Ναι! Θα κλαίω και θα γκρινιάζω και θα χτυπιέμαι... Εντάξει είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και βλέπω πάντα τη θετική πλευρά των πραγμάτων, αλλά είναι κάποιες φορές που και οι δυνατοί λυγίζουν, που και τα σίδερα κάμπτονται. Γιατί έχουμε κι εμείς καρδιά βρε αδερφέ... τι καλλιτέχνες θα'μασταν!    Είναι κάτι για το οποίο νομίζω πως δεν σας έχω μιλήσει ποτέ ξεκάθαρα... που το φέρνω από δω, το φέρνω από κει... αλλά δεν το ξεστομίζω. Κάποιοι ξέρουν... ίσως και να ζουν ζωντανά το δράμα μου. Γιατί δεν είναι έτσι όπως τα βλέπεις φίλε μου τα πράγματα πίσω από τη βιτρίνα. Έχει πόνο και δάκρυ και ιδρώτα (αίμα δεν έχει μόνο... αν είχε κι απ'αυτό αλίμονο!). Αχ πως να σας το πω... είναι μια δοκιμασία που περνάω συχνά... κάθε φορά...   Εσείς θα νομίζετε πως κάθομαι στο εργαστηριάκι μου και πιάνω τα μολυβάκια μου και ζωγραφίζω και περνάω ζάχαρη... εμ δεν είναι πάντα έτσι. Γιατί δεν κάθομαι και στ' αυγά μου, θέλω να πειραματίζομαι. Εκεί είναι το θέμ