Αυτή είναι η πρώτη μου προσπάθεια να παρουσιάσω την δουλειά μου μέσα από το διαδίκτυο. Αν και πολλοί πιστεύουν (ίσως κι εγώ στο παρελθόν), πως τεχνολογία και τέχνη δεν παντρεύονται, οφείλω να παραδεχτώ πως το διαδίκτυο μου δίνει πολλές λύσεις για την δουλειά μου, μου επιτρέπει να παρακολουθήσω διεθνείς καλλιτέχνες, να δω έργα τους και να μάθω πράγματα που διαφορετικά θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Είναι ένα απίστευτο εργαλείο που οι άνθρωποι της γενιάς μου θα το κοιτάζουμε πάντα με θαυμασμό. Σκοπός μου είναι μέσα απ’ αυτό το μέσο να παρουσιάσω τις δικές μου δημιουργίες και να μοιραστώ ιδέες και γνώσεις με όσους βρουν ενδιαφέρον σε όσα θα ακολουθήσουν.
Το σαν τα χιόνια δεν φτάνει για να περιγράψει την επιστροφή μου εδώ μέσα. Ούτε φτάνει ούτε είναι και επίκαιρο. Ήθελα τόσο πολύ να επιστρέψω κάνοντας μια ανάρτηση. Είχα κι έχω τόσα πολλά να σας πω. Μα οι μήνες περνούσαν χωρίς στάλα χρόνου για κάτι τέτοιο. Και διάλεξα την ώρα... Μέσα σε μια τρελή κατάσταση προετοιμασίας, όχι μόνο για διακοπές αλλά και πολλών άλλων δραστηριοτήτων μέσα στον Αύγουστο. Δεν ξέρω γιατί ένιωσα να πιέζομαι τόσο για τούτη την ανάρτηση. Η φόρτιση των τραγικών γεγονότων στην Αττική; Ίσως. Δεν ξέρω αλλά δεν με χωράει το ΦΒ αυτές τις μέρες. Όχι μόνο δεν με χωράει, με διώχνει κιόλας, μου φέρνει ένα σφίξιμο στο στομάχι κι ένα ανακάτεμα. Αρχικά η φρίκη που αντικρίσαμε όλοι. Εικόνες χειρότερες του πολέμου, έξω από την πόρτα μας! Εφιάλτες που δεν πιστεύαμε πως θα ζούσαμε ποτέ. Κι αμέσως ένα αμυδρό φως, μια Ελλάδα γροθιά συμπαράστασης σ'αυτούς που πόνεσαν και θα πονούν φρικτά για πάντα. Ναι εδώ είμαστε, πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι μας χωρίζει και να γίνουμε ένα.
Σου εύχομαι καλορίζικο το blog και να έχεις πάντα δύναμη και κέφι να το εμπλουτίζεις με νέες σου δουλειές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ..."παντριά" τεχνολογίας και τέχνης, νομίζω ότι αυτοί οι δύο είναι εδώ και πολλάάάάάά χρόνια ..."ζευγάρι"! :-)
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Καλή δύναμη σε όλους μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή